Kayıp Hayaller Atölyesi

Beth Hoffman'ın Sevginin Büyüsü'nü çok beğenmiştim.Bu kitabını da okumak istedim.İlk 100 sayfa sıkıldım önceki kitap kadar güzel olmadığını düşündüm ama sonradan içine çekmeye başladıkça sevdim kitabı.

Büyük umutlarla başladığım ama hüsranla sonuçlanan bir kitap oldu. Yazarın ilk kitabını oldukça başarılı bulmuştum ancak bu kitap için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Keşke ilk kitabının güzelliği ile kalbimizde yer etmeye devam etseydi de bu kitabı yazmasaydı.
Bir kere o kadar ayrıntıya yer vermiş ki, bir yerden sonra okurken boğulduğumu hissettim. Kitabı bitirmiş olmama ve sonunu birkaç kez okumama rağmen yazarın bu kitabı hangi amaçla yazdığını anlamlandıramadım. Evet, birçok yan amaç çıkarttım, hatta insan ilişkileri hakkına iyi tespitler yaptığını da düşündüm, kendimden çok şey bulduğum yer de oldu ama kitabı bitirdiğimde yaşayacağımı düşündüğüm o aydınlanma maalesef olmadı. Sadece güzel bir hikaye okudum bile diyemedim.
Her şeye rağmen öylesine bir kitap okumak istiyorum derseniz, evet okunabilir ama bu kitaptan hiç bir şey beklememeniz gerekiyor. Ancak o zaman iyiydi diyebilirsiniz ya da ben kitapla ve karakterlerle yeterince empati kuramadığımdan dolayı böyle düşünüyorum. Empati kuramadım çünkü karakterlerin anlamlandıramadığım ve benim düşünce yapıma oldukça ters gelen birçok kararı oldu. Ayrıca yazar kitabın sonlarına doğru, mutlu bir sona bağlamak için biraz romantizm katmak istemiş ama bana göre o romantizm de oldukça yapmacık olmuş. Kısacası benim için boşa zaman kaybı olan bir kitap oldu.