Kadının Işığı

" Yalnızlık çökertmişse, insan sahteyi gerçekten nasıl ayırabilir?
Birisine rastlıyorsun, onu ilginç kılmak istiyorsun, baştan yaratıyorsun, tepeden tırnağa güzelce giydiririyorsun, daha iyi görmek için gözlerini kapıyorsun, oyun oynamak istiyor, siz de; güzel ve aptalsa akıllı bulursunuz onu, o sizi aptal bulursa kendin iakıllı sanır, göğüslerinizin sarkmış olduğunu gözlemlemişse, kişilikli bulmuştur sizi, yavaş yavaş onun bir köylü olduğunu hissetmeye başlamışsanız, yardım etmem gerekir ona diye düşünürsünüz, eğer bilgisizse, her ikiniz için yeterli bilginiz vardır, bunu her zaman yapmak istiyorsa beni seviyor, dersiniz kendi kendinize, pek fazla üstünüze düşmüyorsa, önemli olan bu değil, dersiniz, cimriyse, nedeni yoksul bir çocukluk dönemi geçirmiş olmasıdır, hıyarın biriyse, bunun bir huy olduğuna inandırırsınız kendinizi ve böyle apaçık ortada duran şeyleri yadsımak için var gücünüzle çalışmayı sürdürürsünüz, oysa göz çıkaracak kadar ortadadır her şey ve birlikteliğin sorunları denir buna, biri ya da öteki çiftin sorununu uyduramazsa o zaman hüzün, kin, nefret, çocuklar nedeniyle ya da yalnız kalmaktansa hala bok içinde birlikte olmayı yeğleyerek tutturulmaya çalışılan kalıntılar. "

''hayatına çok kişi girmişse demek ki hepsi aslında hiç biriydi.''

Çeviri kaynaklı olabilir, ama onca övgü alan bu kitap beni bir türlü içine çekemedi. Bahsi geçen müthiş aşk'ı etkileyici bulmadım, hakeza birbirinden dramatik diyalog/monologları da öyle.