Aşka Bir Şans Daha

Ahahhah çok eğlendim bu kitapta biraz basit bir anlatımı vardı ama gerçekten güzel ve eğlenceli bir konu işlemiş :)))

Bu puan bile çok ama o da yazarın emeği için. İnandırıcıktan uzak, sıkıcı mı sıkıcı bir kitaptı. Kesinlikle bu yazarın romanlarından uzak durun bence.

Gerçekten güzel bir hikayeydi ama anlatımı yüzünden bu kadar düşük bir puan verdim. Alakasız alakasız şeylerden bahsedip uzatmış. Kitap 150. sayfadan sonra katlanılabilir hale geliyor çünkü olaylar asıl gidişatına o zaman giriyor. Yine de bunları kenara bırakırsak oldukça değişik bir kitaptı diğer okuduğum aşk romanlarına göre. Hikaye güzeldi ve sırf bu sebeple ilginizi çekebileceğini düşünerek okumanızı tavsiye ederim. :)

Bu kitabı okurken sanki aşk ve gurur ile Küçük kadınlar gözümün önüne geldi Kitabı bende tam olarak bitirmedim ama dönem romanı olarak gercekten klasik bir anlatımından dolayı farklı bir lezzet acısından güzel .Ama yinede bu konuyu Judith Mcnaught,Julie Garwood Ve Julie Quin gibi yazarlar işleseydi daha başka olurdu.Evlendikleri günden geceden hiç bahsetmiyor... Tarihi Aşk Romanlarının ilk temsilcilerinden. ..Günümüzdeki historical romanceların tadı yoktu bu kitapta.. Kitabın sonuna doğru Horaita'nın kaşlarını inceltip,kekemeliğinin geçmesini bekleyip durdum..
Ama maalesef beklediğim gibi olmadı..JM'un bu konuyu işlemesini çok isterdim...Koridor yayınlarını yinede tebrik etmek gerekir...

Ben kitap ne kadar sıkıcı yada konusu ne kadar akmasa da elimden bırakmadan okuyan, en azından emeğe hak veren bir okuyucuyum. Ama hayatımda çok ender olarak birkaç kitabı okumadan bırakmışımdır. Bu kitap da o listede yer alarak okunmadan bırakıldı.

Okuduğum en kötü romanlardan biriydi. Kitabın arka kısmında 'parlak bir zekanın ürünü olan diyaloglar' diye yazıyor. Kitaptaki diyaloglar o kadar yoğun ve sıkıcıydı ki, okurken sanki ben konuşuyorum gibi çenem yoruldu.

Kitapta hizmetçiden tutunda sokaktan öylesine geçen bir adamın en derin düşüncelerine bile yer verilmiş. Yazar kitapta adı geçen her kişiye kitapta diyalog verince, kitap adeta bir tiyatro senaryosuna benzemiş. Kitapta çok fazla karakter yer alması ve kitabın ilk sayfalarından itibaren sizi bu karakter karmaşasının içine çekmesi, kitabın en negatif özelliği.

İtiraf ediyorum kitabı sadece 7. bölüme (99.sayfa) kadar okudum. Ancak bu bile kitabı elimden bırakmam için yetti de arttı bile. Kitabın iki ana karakteri Kont Rule (ana erkek karakter) ve Horatia (ana kadın karakter) arasında duygu, his ve romantizm eksikliği o kadar bariz ki, insan bu iki kişinin birbirine aşık olmasını bekleyemiyor bile. Yazar için 'tarihsel aşk romanları denilince akla gelen ilk yazar' deniliyor arka kapakta. Dürüst olmak gerekirse Jane Austen hayranı biri olarak bu yazarın onun tırnağı bile olamayacağını düşünüyorum.

Ben bu düşüncemi sadece tek bir romanına dayanarak verdim. Yazar elli yıllık yazarlık hayatında altmıştan fazla roman yazmış. Ve yazdığı 'tarihsel dönemi' yaşamış biri olarak çok başarılı olduğunu düşünmüyorum. Yazar Georgette Heyer (1902-1974) yılları arasında yaşamış yani Regency dönemi İngiltere'sini yansıttığı romanlarının en azından bir kısmını görme şansına erişmiş.

Yine de dediğim gibi kitapta diyalog ve bol karakterden başka birşey yok. Hatta ben kitabın finaline de baktım. İki ana karakterimiz son 5-6 satırda ancak 'yakınlaşma' diyebileceğimiz bir şeyler yaşıyorlar. Kitapta tek düze bir anlatım ve derinlemesine bir konu yok. Yüzeysel ilişkiler ve bol diyalog içeren kitaplardan hoşlanıyorsanız okuyabilirsiniz. Dediğim gibi 'historical romance' yada 'tarihsel aşk romanları' tutkunuysanız eğer uzak durmanız gereken kitapların başında geliyor.

Yaniiii...okumasanızda birşey kaybetmezsiniz.