Aşk Daima Kazanır

Bu kadar basit kurguları hatta neredeyse kurgusuz yazılmış kitapları gördükçe bir zamanların meşhur reklamındaki “ağzı olan konuşuyor” sözü gibi, bir yayınevini kafaladığı sürece önüne gelen yazar olabiliyor demek ki diye düşünüyorum. Gerçi asıl sorun New York Times’ın En Çok Satanlar listesinde bence. Yeni sözde aşk kitabı görünümündeki Feriştah’ın “fentezilerine” taş çıkartacak ucuz kağıt parçalarına göre en azından edepli olan bu kitabı ele alırsak baya da satan bir yazarın eseri. Fakat bir yığın mantık hatasını bir kenara bıraksak bile en azından bir roman çatısı oluşturmanın gerekliliğini içeren temel değerlerden de yoksun. Bir klasik ciddiyeti zaten beklemiyorum da en azından hikayenin bir alt yapısı, karakterlerin birazcık olsun boyutu olsaydı fena mı olurdu? Bu kadar basit olunca insanı pembe düşlerle oyalayamıyor bile.