Veda Vezinleri

1999 yilinda gene YKY tarafindan yayimlanan toplu siirleri Küflü Simsekten sonra Mehmet Taner, okurunun karsisina son dönem çalismalarinin ürünü olan Veda Vezinleriyle çikiyor.Veda Vezinlerinde damitilmis, duru bir söz görkemiyle karsilasiliyor ilkin. Sesin sessiz akisi da, okuma sirasinda son noktaya dek kendisini duyuruyor. Onardim durdum kovuklarini anlaminEfsaneden gelen nefesle eskidenKiyi boydanboya adresindir diyorduZaten o mektubuz, bize gönderilen.Tanerin ince duyarligi, derin iz birakmis bir yitirise, vedaya yakilan agit özelliginde bir siir kurgusunu olusturuyor. Soluk resimler gibi hatiralar, ask, bekleyis, ses ve susku arasindaki uçurumun kenarlara ölümcül salinma, açilan gizli bir geçit gibi, öz(n)el bir zamandan siirin kalbine dogru.Gecenin kemiklerinden kelimelerle yazilmis usulca bir agit Veda Vezinleri. Bir hatiranin sonsuza eklenmesi yüceliginde. TADIMLIKKURU AYAZA BIRAKTIN BENIBeyaz çarsaflarin üzerinde, Sagima dönemezim. Soluma dönemezim. Münker duvar, Nekir pencere. Dilim, cenin dili. Rahimden aldin, Ince yagan kar altinda Kuru agaca döndürdün Kuru ayaza biraktin beni. Takik dislerimi aldin Beyaz biyigimi incelttin Kara bosluga yumdun agzimi, Kimildayan er kolumu Demirlere bagladin. Tüm Kitap, çekildi hücrelerimden.Cümle kilcal zaman, iplik gibi çekildi. Doksan dokuz adin, döküldü sofradan bir bir. Kaldin usumda, savrulan bir edat gibi ey nehir. KURU AYAZA BIRAKTIN BENIBeyaz çarsaflarin üzerinde, Sagima dönemezim. Soluma dönemezim. Münker duvar, Nekir pencere. Dilim, cenin dili. Rahimden aldin, Ince yagan kar altinda Kuru agaca döndürdün Kuru ayaza biraktin beni. Takik dislerimi aldin Beyaz biyigimi incelttin Kara bosluga yumdun agzimi, Kimildayan er kolumu Demirlere bagladin. Tüm Kitap, çekildi hücrelerimden.Cümle kilcal zaman, iplik gibi çekildi. Doksan dokuz adin, döküldü sofradan bir bir. Kaldin usumda, savrulan bir edat gibi ey nehir.

1999 yilinda gene YKY tarafindan yayimlanan toplu siirleri Küflü Simsekten sonra Mehmet Taner, okurunun karsisina son dönem çalismalarinin ürünü olan Veda Vezinleriyle çikiyor.Veda Vezinlerinde damitilmis, duru bir söz görkemiyle karsilasiliyor ilkin. Sesin sessiz akisi da, okuma sirasinda son noktaya dek kendisini duyuruyor. Onardim durdum kovuklarini anlaminEfsaneden gelen nefesle eskidenKiyi boydanboya adresindir diyorduZaten o mektubuz, bize gönderilen.Tanerin ince duyarligi, derin iz birakmis bir yitirise, vedaya yakilan agit özelliginde bir siir kurgusunu olusturuyor. Soluk resimler gibi hatiralar, ask, bekleyis, ses ve susku arasindaki uçurumun kenarlara ölümcül salinma, açilan gizli bir geçit gibi, öz(n)el bir zamandan siirin kalbine dogru.Gecenin kemiklerinden kelimelerle yazilmis usulca bir agit Veda Vezinleri. Bir hatiranin sonsuza eklenmesi yüceliginde. TADIMLIKKURU AYAZA BIRAKTIN BENIBeyaz çarsaflarin üzerinde, Sagima dönemezim. Soluma dönemezim. Münker duvar, Nekir pencere. Dilim, cenin dili. Rahimden aldin, Ince yagan kar altinda Kuru agaca döndürdün Kuru ayaza biraktin beni. Takik dislerimi aldin Beyaz biyigimi incelttin Kara bosluga yumdun agzimi, Kimildayan er kolumu Demirlere bagladin. Tüm Kitap, çekildi hücrelerimden.Cümle kilcal zaman, iplik gibi çekildi. Doksan dokuz adin, döküldü sofradan bir bir. Kaldin usumda, savrulan bir edat gibi ey nehir. KURU AYAZA BIRAKTIN BENIBeyaz çarsaflarin üzerinde, Sagima dönemezim. Soluma dönemezim. Münker duvar, Neki... tümünü göster