Son Ubıh

Bagrat Shinkuba'nın romanı Son Ubıh, Ubıh halkının tarihsel olarak kısa bir dönem içerisinde nasıl neslinin tükendiğini anlatmaktadır. Bu olay uzun sayılmayacak bir zaman önce, romanın kahramanı yüz yaşındaki Zarurkan Zolak adlı bir Ubıh'ın yaşam süresi içinde gerçeklemiştir. Onun hayat hikayesi, Ubıh dilinin bilinmesinin, Kafkas dillerinin birbirleriyle ne kadar bağlantılı olduğunu belirlemede önemli olduğuna inanan Abhaz dilbilimci Sharakh Kvadzba tarafında kaleme alınmış bir el yazmasında saklıdır. Kvadzba, 1940 yılında Türkiye'ye giderek iki ay boyunca halen Ubıh dilini konuşan insanları aramıştır. Sonunda Ubıh olduğunu söyleyen bir adamla tanışır... Yaşlı adamın yaşam hikayesi maceralar ve zorluklarla doludur. Etkin bir grup olan Ubıhların, soyunun nasıl tükendiğinin tarihsel bir resmini vermektedir. Onlar yalnızca mermi ve salgın nedeniyle ölmemişlerdir. Yaşlı Ubıh'ın aklına hep şu soru gelmektedir, 'Başka türlü olabilir miydi?'

Bu konuyla ilgilenen yazar Bagrat Shinkuba, cevabı eski bir Abhaz atasözünde bulur:

Vatanını kaybeden kişi her şeyini kaybetmiş demektir.

Bagrat Shinkuba'nın romanı Son Ubıh, Ubıh halkının tarihsel olarak kısa bir dönem içerisinde nasıl neslinin tükendiğini anlatmaktadır. Bu olay uzun sayılmayacak bir zaman önce, romanın kahramanı yüz yaşındaki Zarurkan Zolak adlı bir Ubıh'ın yaşam süresi içinde gerçeklemiştir. Onun hayat hikayesi, Ubıh dilinin bilinmesinin, Kafkas dillerinin birbirleriyle ne kadar bağlantılı olduğunu belirlemede önemli olduğuna inanan Abhaz dilbilimci Sharakh Kvadzba tarafında kaleme alınmış bir el yazmasında saklıdır. Kvadzba, 1940 yılında Türkiye'ye giderek iki ay boyunca halen Ubıh dilini konuşan insanları aramıştır. Sonunda Ubıh olduğunu söyleyen bir adamla tanışır... Yaşlı adamın yaşam hikayesi maceralar ve zorluklarla doludur. Etkin bir grup olan Ubıhların, soyunun nasıl tükendiğinin tarihsel bir resmini vermektedir. Onlar yalnızca mermi ve salgın nedeniyle ölmemişlerdir. Yaşlı Ubıh'ın aklına hep şu soru gelmektedir, 'Başka türlü olabilir miydi?'

Bu konuyla ilgilenen yazar Bagrat Shinkuba, cevabı eski bir Abhaz atasözünde bulur:

Vatanını kaybeden kişi her şeyini kaybetmiş demektir.