Ragnarök: Tanrıların Alacakaranlığı

Çelimsiz çoçuk ''Asgard ve Tanrılar'' kitabını okumaya başlıyor yazar çelimsiz çoçuğun okuduğu kitap üzerinden İskandinav Mitolojisini anlatmış. İlk 30 sayfada ne oluyor anlamadım sıkıldım. 30. sayfadan sonra açılıyor mitolojiyi anlattığını anlamaya başlıyoruz artık karakterleri vs. bu kitabı okuyarak İskandinav mitolojisinide öğrenmiş oldum. ara ara sıkabiliyor kitap ama Mitolojiyi iyi harmanlamış yazar.İskandinav Mitolojisini Yavaş yavaş aşılıyor bize.

İkinci Dünya Savaşı sırasında, Alman saldırılarından korunmak amacıyla evlerinden ayrılıp, İngiltere kırsalına yaşamaya giden bir çocuğun, kitapta bahsi geçtiği şekilde “çelimsiz çocuğun” Asgard Ve Tanrılar adlı kitabı okumaya başlamasıyla Ragnarök, Tanrıların Alacakaranlığı da başlamış oluyor. http://umutbabilon.blogspot.com/2013/04/a-s-byatt-ragnarok-tanrlarn-alacakaranlg.html

İçinde İskandinav mitolojisinin ve/veya Vikinglerin yer aldığı kurgusal veya akademik her türlü kitaba balıklama atlarım. Nitekim bu kitap için de aynısını yaptım. İsmi zaten ne gibi bir şey beklemem gerektiği yönünde ipucu veriyordu. Fakat beklediğimden biraz farklı bir kitapla karşılaştım. Nasıl mı? Şöyle ki… Evet, kitap tüm İskandinav mitolojisini baştan sona anlatıyor. Ta evrenin yaratılışından son buluşuna dek. Ancak bunu gayet romantik bir tavırla yapıyor. Bir yandan da yazar kendi çocukluğunu ve İskandinav efsanelerini okuyuş anılarını kitaba dâhil ediyor. Maalesef bu üslup hiç hoşuma gitmedi. İskandinav mitolojisi gibi kavga, kan, dövüş, savaş gibi mevzuların ağırlıkla işlendiği öykülere naif bir yön katılması itici bir tezat oluşturmuş. Satırlar süren detaylı betimlemeler insanın içini sıkıyor. Eğer amacınız sadece İskandinav mitolojisindeki öyküleri okumaksa İlya Yayınevi tarafından basılmış olan Reiner Tetzner’in iki ciltlik Cermen Tanrı ve Kahramanlarının Efsaneleri’ni öneririm.

Nors mitolojisini ikinci dünya savaşı ile bağdaştırma çabası işe yaramış. Fakat üzerine uzun uzun düşündüğümde belli noktaları ancak bağlayabildim. Ayrıca hikayenin ilk 100 sayfası sadece tasvir dolu. Okurken epey sabırlı olmak gerekiyor. Eğer tasvirli anlatımları sevmiyorsanız okuması çok zor.

Bir de son savaş çok çok kısa anlatılmış. O da romanın tabiatından kaynaklanıyor sanırım. Sevdim, ama az sevdim.

Kısalığıyla, betimlemelere verdiği ağırlığıyla, bir efsaneyi başka bir hikayenin içine dahil etmesiyle beğenimi kazanmış kitaptır. Bir gün bir kitap yazarsam, anlatmak istediğim hikayeyi bir çocuğun hayatına dahil etmek, benim de başvuracağım yöntem olacaktır.