Oyunlar Evin Üstündeki Bulut`tan Önemli Adam`a Oyunlar

İşini ciddiye alan, şakacı bir şair, kahramanlarını replikleriyle anlatıyor okurlarına. Kadın-erkek ilişkilerini çıkmazları, aile içi sorunlar, üşüyen kral, hiçin varlık nedenleri, kitapların sonsuza açılan kapısı, önem atfedilen adam birer birer geçiyor repliklerden. İnsanlararası ilişkilerden, kavramların yüklendiği insanları geçit veriyor kapılar. Böylelikle, başlangıcından ustalığına, bir yazarlık serüveninin, izlerini sürebiliyoruz. Evlerin üzerinden bulutlar geçerken, bu dünyada insanlar anlamın sınırlarına yolculuk yapıyorlar. Bu oyunlar, usta bir yazarın, oyunda ve dilde yolculuk yapmayı seven okurlarına armağanı. TADIMLIKBirinci BölümBir oda. Karşıda hole açılan kapı. Yanında tek büyükçe bir pencere. Her iki yanda evin öteki odalarına, mutfağa açılan kapılar. Oda bomboştur. Bir yaz sabahının onu. Perde açılıp da seyircinin gözü odaya alışır alışmaz I. ADAM orta kapıdan, hemen sonra da II. ADAM yan kapıdan girer. İkisi de günlük elbiselerle, şapkasızdır.I. ADAM: GünaydınII. ADAM: Günaydın (Bir sessizlik)I. ADAM: İyi bir gece geçirmişe benziyorsunuz.II. ADAM: Evet. Siz de öyle.I. ADAM: Doğrusu pek de fena değil. II. ADAM: Ne bir baş ağrısı, ne bir kırıklık. Ne de bütün gece boyunca zaman zaman uyanılarak sırt kemiğinde duyulan bir ürperme.I. ADAM: (Gülerek) Hayır. Hayır, hiçbiri. (Bir sessizlik)II. ADAM: (Pencereye yaklaşarak) Hava nasıl?I. ADAM: Berbat.II. ADAM: Amma da yaptınız ha! Neden berbat, oluyormuş? (Pencereyi açar, derin bir nefes alma) Güzel. Hem de çok güzel.

İşini ciddiye alan, şakacı bir şair, kahramanlarını replikleriyle anlatıyor okurlarına. Kadın-erkek ilişkilerini çıkmazları, aile içi sorunlar, üşüyen kral, hiçin varlık nedenleri, kitapların sonsuza açılan kapısı, önem atfedilen adam birer birer geçiyor repliklerden. İnsanlararası ilişkilerden, kavramların yüklendiği insanları geçit veriyor kapılar. Böylelikle, başlangıcından ustalığına, bir yazarlık serüveninin, izlerini sürebiliyoruz. Evlerin üzerinden bulutlar geçerken, bu dünyada insanlar anlamın sınırlarına yolculuk yapıyorlar. Bu oyunlar, usta bir yazarın, oyunda ve dilde yolculuk yapmayı seven okurlarına armağanı. TADIMLIKBirinci BölümBir oda. Karşıda hole açılan kapı. Yanında tek büyükçe bir pencere. Her iki yanda evin öteki odalarına, mutfağa açılan kapılar. Oda bomboştur. Bir yaz sabahının onu. Perde açılıp da seyircinin gözü odaya alışır alışmaz I. ADAM orta kapıdan, hemen sonra da II. ADAM yan kapıdan girer. İkisi de günlük elbiselerle, şapkasızdır.I. ADAM: GünaydınII. ADAM: Günaydın (Bir sessizlik)I. ADAM: İyi bir gece geçirmişe benziyorsunuz.II. ADAM: Evet. Siz de öyle.I. ADAM: Doğrusu pek de fena değil. II. ADAM: Ne bir baş ağrısı, ne bir kırıklık. Ne de bütün gece boyunca zaman zaman uyanılarak sırt kemiğinde duyulan bir ürperme.I. ADAM: (Gülerek) Hayır. Hayır, hiçbiri. (Bir sessizlik)II. ADAM: (Pencereye yaklaşarak) Hava nasıl?I. ADAM: Berbat.II. ADAM: Amma da yaptınız ha! Neden berbat, oluyormuş? (Pencereyi açar, derin bir nefes alma) Güzel. Hem de çok ... tümünü göster