Nereye Gitti İstanbul?

Aydın Boysan, İstanbul üzerine birbirinden keyifli kitaplar yazan bir isim. Son kitabı Nereye Gitti İstanbul, 1950de bir milyonken yarım yüzyıl içinde on beş milyonluk bir megakente dönüşen İstanbulu Aydın Boysanın her zamanki mizah duygusu ve kendine özgü renkli üslubuyla okumak isteyenlere...Kitaba; Ara Güler, Selahattin Giz ve Aydın Boysanın eski İstanbul fotoğrafları eşlik ediyor. TADIMLIKSunuşBen, İstanbulda doğdum – büyüdüm – yaşadım ve yaşlandım.Bu sunuş yazısını, sadece bu satırlarla başlayıp bitirsem, acaba daha iyi olmayacak mı? Yoksa okurun, bu kısacık bilgiden edineceği izlenimlere rahat vermesem, yanlış değil mi? Belki de.İnsan zaafıdır, kendisini tutmasını bilemez. Ben de birkaç satır daha eklemeden, duramayacağım.İstanbulda doğmuş olmanın talih olduğu inancımı, hâlâ değiştirmiş değilim. Şehirdeki değişimlerin bir bölümü, yürek üzüntüsü kaynağım olsa bile...Dünyayı epeyce gezdim ve okuduklarımdan öğrendim. Başka bir şehirde doğmuş ve yaşamış olma isteği, içimde hiç doğmadı. Bu yolda bir değişikliğin, düşüne de dalmadım.Ancak zaman zaman, şu olayları yaşamasaydık, ya da şu insanlar İstanbul ve ülke yazgısına egemen olmasaydı ah! diye yakındığım oldu.Bir dahaki sefere (!) başka bir şehirde, başka insanlarla yaşamak mı?Ona da yokum! Sevdiklerimden ayrılamam. Nefret ettiğim insanları da, başkalarının sırtına bırakmaya, hakkım yok!Hele biraz deniz kıyılarında yürüsem de açılsam, o yeter.Candan iyi dileklerleAydın Boysanİstanbul, Ocak 2004

Aydın Boysan, İstanbul üzerine birbirinden keyifli kitaplar yazan bir isim. Son kitabı Nereye Gitti İstanbul, 1950de bir milyonken yarım yüzyıl içinde on beş milyonluk bir megakente dönüşen İstanbulu Aydın Boysanın her zamanki mizah duygusu ve kendine özgü renkli üslubuyla okumak isteyenlere...Kitaba; Ara Güler, Selahattin Giz ve Aydın Boysanın eski İstanbul fotoğrafları eşlik ediyor. TADIMLIKSunuşBen, İstanbulda doğdum – büyüdüm – yaşadım ve yaşlandım.Bu sunuş yazısını, sadece bu satırlarla başlayıp bitirsem, acaba daha iyi olmayacak mı? Yoksa okurun, bu kısacık bilgiden edineceği izlenimlere rahat vermesem, yanlış değil mi? Belki de.İnsan zaafıdır, kendisini tutmasını bilemez. Ben de birkaç satır daha eklemeden, duramayacağım.İstanbulda doğmuş olmanın talih olduğu inancımı, hâlâ değiştirmiş değilim. Şehirdeki değişimlerin bir bölümü, yürek üzüntüsü kaynağım olsa bile...Dünyayı epeyce gezdim ve okuduklarımdan öğrendim. Başka bir şehirde doğmuş ve yaşamış olma isteği, içimde hiç doğmadı. Bu yolda bir değişikliğin, düşüne de dalmadım.Ancak zaman zaman, şu olayları yaşamasaydık, ya da şu insanlar İstanbul ve ülke yazgısına egemen olmasaydı ah! diye yakındığım oldu.Bir dahaki sefere (!) başka bir şehirde, başka insanlarla yaşamak mı?Ona da yokum! Sevdiklerimden ayrılamam. Nefret ettiğim insanları da, başkalarının sırtına bırakmaya, hakkım yok!Hele biraz deniz kıyılarında yürüsem de açılsam, o yeter.Candan iyi dileklerleAydın Boysanİstanbul, Ocak 2004