Mevlana`dan Peygamber Öyküleri

ALlah Hz. Ademi (a.s) yaratacağı zaman Cebraile: Git, bir avuç toprak al getir, buyurdu. Bu emri alan Cebrail derhal yeryüzüne indi, elini uzattı. Tam toprağı alacağı zaman, toprak ağlayıp yalvarmaya başladı. Toprak o kadar ağladı, o kadar yalvardı ki, Cebrail toprağı almadan geri döndü. Bundan sonra Allah Mikaili aynı iş için gönderdi. Toprak ona da yalvardı, ağladı, gözyaşı döktü. Allahın adına yeminler verdi. Neticede Mikail de toprak alamadan geri döndü. Üçüncü olarak İsrafil bu iş için yeryüzüne indi. Toprak ona da yalvararak diller döktü .O da geri dönmek mecburiyetinde kaldı. Son olarak Azrail yeryüzüne indi. Toprak ona da yalvardı, ağladı, fakat Azrail onu hiç dinlemedi, toprağı alarak götürdü. Bunun üzerine Allahu Teala: Madem toprağı sen getirdin, insanoğlunun canını almaya da seni memur ettim. buyurdu.

ALlah Hz. Ademi (a.s) yaratacağı zaman Cebraile: Git, bir avuç toprak al getir, buyurdu. Bu emri alan Cebrail derhal yeryüzüne indi, elini uzattı. Tam toprağı alacağı zaman, toprak ağlayıp yalvarmaya başladı. Toprak o kadar ağladı, o kadar yalvardı ki, Cebrail toprağı almadan geri döndü. Bundan sonra Allah Mikaili aynı iş için gönderdi. Toprak ona da yalvardı, ağladı, gözyaşı döktü. Allahın adına yeminler verdi. Neticede Mikail de toprak alamadan geri döndü. Üçüncü olarak İsrafil bu iş için yeryüzüne indi. Toprak ona da yalvararak diller döktü .O da geri dönmek mecburiyetinde kaldı. Son olarak Azrail yeryüzüne indi. Toprak ona da yalvardı, ağladı, fakat Azrail onu hiç dinlemedi, toprağı alarak götürdü. Bunun üzerine Allahu Teala: Madem toprağı sen getirdin, insanoğlunun canını almaya da seni memur ettim. buyurdu.