Keşf-İ Kadim

İmam Gazali’nin İslam dünyasında Felsefenin gelişmesini engellediğini birçok felsefeciden duyduk ve aynı cümleyi birçok kitaptan okuduk. Bu düşünce Türkiye aydınları arasında da sık sık dile getiriliyor. İşte Dücane Cundioğlu bu kitabında bu düşünceyi sert bir dil ile eleştiriyor. Çünkü ona göre bu haksız bir eleştiridir. Bu eleştiriyi yapanlar İmam Gazali’nin eserlerini okumamışlar ya da tam olarak kavrayamamış olanlar olduğu için dolayısı ile İmam Gazali’yi tanımıyorlar. Tanımadıkları için de başkasını taklit ederek ya da oryantalist düşünceler ile Gazali’ye böyle haksız bir eleştiride bulunuyorlar.
Yazar bu eleştirileri yapan ona göre sözde aydınların bazı makale ve kitaplarından alıntılar yapmış ve bu alıntılara sert bir şekilde cevap vermiştir. Her satırda yazar bu sözde aydınların bu konuda ne kadar cahil olduğunu dile getirmiştir.
Ayrıca yazar Türkiye’de bazı aydınların İbn-i Sina, İbn-i Rüşt, farabi…gibi birçok düşünüre de yanlış ve haksız bir şekilde eleştirilere sert tepki veriyor. Yazara göre geçmiş değerlerimizi kötülemek, onları yanlış bilgilerle tanıtmak, bilinçsizce ve tam olarak tanımadan, anlamadan eleştirmek ve onların büyüklüğünü küçümsemek ilim konusundaki tembeliğimizden ve ilimde kolay olanı tercih etmemizden kaynaklanıyor. Bütün bu nedenlerden dolayı Türkiye ‘de aydın kavramının değişmiş olduğunu düşünenlerin, hakkı ile ilim yapanların aydın olarak değil de slogan atanların aydın olarak kabul edilmeye başlandığı bir dönemi yaşıyoruz.
Kitaptan anladığım kadarı ile; yazar geçmişimizi, geçmiş değerlerimizi doğru ve yanlışları ile kabul edip onların bize ait olduğunu ve bu doğru yanlışları iyi öğrenerek ve kabul ederk onlardan ders alarak iyi bir geleceğin bizim için mümkün olacağını işaret ediyor.