Hüzünlü Kadınlar Sokağı

Sürekli gelişen ve kendini yenileyen bir şair Özcan Öztürk, bu nedenle şiiri bir bahar seli gibi coşkuyla akıyor, çarpıcı imgelerle besleniyor. Gözlerindeki tükenmeyen ateşle karanlığın içinde gülümseyen, eşyayı yavaş yavaş aydınlatan bir ışık kaynağı Özcanın şiiri.
Bir nefes gibi içinize çektiğinizde, hemen bir ferahlık yayıveren, aklın yalnızlaştığı, duyguların küstüğü durumlarda bile yaşama şevki aşılayarak canlandıran bir umut parçası bu şiir.
Kendisiyle hesaplaşması bitmemiş. Aynı zamanda okuru da bu hesaplaşma sürecinin içine katıyor ve sorgulayan bir şiir çıkıyor ortaya. Özcan Öztürkün, şiire olan tutkusunu ve yaşam karşısındaki durduğu yeri gördükçe, içimde tümüyle kırıldığını zannettiğim bahar dallarının yeniden yeşerdiğini hissediyorum. Şiir ve şair adına içten gururlanıyorum, içimi bir sevinç kaplıyor.

Sürekli gelişen ve kendini yenileyen bir şair Özcan Öztürk, bu nedenle şiiri bir bahar seli gibi coşkuyla akıyor, çarpıcı imgelerle besleniyor. Gözlerindeki tükenmeyen ateşle karanlığın içinde gülümseyen, eşyayı yavaş yavaş aydınlatan bir ışık kaynağı Özcanın şiiri.
Bir nefes gibi içinize çektiğinizde, hemen bir ferahlık yayıveren, aklın yalnızlaştığı, duyguların küstüğü durumlarda bile yaşama şevki aşılayarak canlandıran bir umut parçası bu şiir.
Kendisiyle hesaplaşması bitmemiş. Aynı zamanda okuru da bu hesaplaşma sürecinin içine katıyor ve sorgulayan bir şiir çıkıyor ortaya. Özcan Öztürkün, şiire olan tutkusunu ve yaşam karşısındaki durduğu yeri gördükçe, içimde tümüyle kırıldığını zannettiğim bahar dallarının yeniden yeşerdiğini hissediyorum. Şiir ve şair adına içten gururlanıyorum, içimi bir sevinç kaplıyor.