Bir Sepet Kiraz

Sanata eğilimimiz aslında çocuklukta başlar. Tatlı ninni ezgilerinin ardından masal dünyasına çeviririz gözlerimi­zi. Alabildiğine dal budak salan hayallerimiz bu dünyanın renkli ve gizemli sonsuzluğu içinde doyum kazanır. Bu dünyanın olağanüstü esintileriyle kendi dünyamızı gönlümüzce yeniden yaratır, gerçeğin dar sınırlarını alabildi­ğine genişletiriz. Gönlümüzce Kafdağının sultanı, gönlümüzce periler ülkesinin devi oluruz. Bazen de gönül yu­vasında kendince şarkılar söyleyen minik bir serçe... Bü­yüyüp bakışlarımızı yedi kat gökyüzünden yeryüzüne çe­virince gittikçe gelişmeye başlayan gerçekçilik duygu­su bizi olağanüstü merakından yavaş yavaş uzaklaştırır, engin hayallerimize bir sınır koyar. Masal merakı yerini hikâyeye bırakır. Hikâye, hayatımızın vazgeçilmez bir par­çası olur. Söyleşilerimiz bile birbirini izleyen küçük, kimi kez acı, kimi kez tatlı hikâyeciklerden oluşmaz mı? Bence hikâye, hayatımızın kenar süsü, edebiyat dünya­sının da altın anahtarıdır. Hikâyeyi seçmem, sanatımda hikâyeye ağırlık vermem bu yüzdendir. Benim hikâyeyi bırakamadığım gibi hikâye de beni bırakmıyor. Kitabımı, gönüllerinde Bir Sepet Kiraz gibi nice dilekler taşıyan sevgili okuyucularıma armağan ediyorum. Takdir onlarındır...

Sanata eğilimimiz aslında çocuklukta başlar. Tatlı ninni ezgilerinin ardından masal dünyasına çeviririz gözlerimi­zi. Alabildiğine dal budak salan hayallerimiz bu dünyanın renkli ve gizemli sonsuzluğu içinde doyum kazanır. Bu dünyanın olağanüstü esintileriyle kendi dünyamızı gönlümüzce yeniden yaratır, gerçeğin dar sınırlarını alabildi­ğine genişletiriz. Gönlümüzce Kafdağının sultanı, gönlümüzce periler ülkesinin devi oluruz. Bazen de gönül yu­vasında kendince şarkılar söyleyen minik bir serçe... Bü­yüyüp bakışlarımızı yedi kat gökyüzünden yeryüzüne çe­virince gittikçe gelişmeye başlayan gerçekçilik duygu­su bizi olağanüstü merakından yavaş yavaş uzaklaştırır, engin hayallerimize bir sınır koyar. Masal merakı yerini hikâyeye bırakır. Hikâye, hayatımızın vazgeçilmez bir par­çası olur. Söyleşilerimiz bile birbirini izleyen küçük, kimi kez acı, kimi kez tatlı hikâyeciklerden oluşmaz mı? Bence hikâye, hayatımızın kenar süsü, edebiyat dünya­sının da altın anahtarıdır. Hikâyeyi seçmem, sanatımda hikâyeye ağırlık vermem bu yüzdendir. Benim hikâyeyi bırakamadığım gibi hikâye de beni bırakmıyor. Kitabımı, gönüllerinde Bir Sepet Kiraz gibi nice dilekler taşıyan sevgili okuyucularıma armağan ediyorum. Takdir onlarındır...