Baba

Oyunun açılışında onu emirerlerinden Nöjdü sorgular buluruz. Nöjd, itham edildiği hizmetçi kız Emmayı hamile bırakmak suçunu, babalığının ispatlanamayacağı gerekçesiyle ısrarla reddetmektedir. Bu her büyük evde yaşanabilen türden bir sorundur: hane halkı ne kadar çok olursa, o evde yaşayanları denetim altında tutmak da o kadar zordur çünkü. Yüzbaşı bir yandan da kızı Berthanın nasıl bir eğitim göreceği, hayatına nasıl bir yön verileceği sorunuyla boğuşmaktadır. Bu noktada karısıyla ters düşmesi yetmezmiş gibi evdeki hizmetçilerin dahi kızını yönlendirmeye çalışması canını sıkmaktadır. Karısı Lauranın tartıştıkları sıra Berthanın kendisinden olmadığını ima eden sözler sarfetmesi Yüzbaşının içine kuşku tohumları eker. Tanrı inancı olmayan Adolf sonsuzluğu askeri başarıda aramış fakat savaş zamanı olmadığından kahramanlık gösterememiş; bilim alanında ilerlemek istemiş ancak kaynak kitaplara ulaşamamıştır. Berthayı da onun bu açlığını dindirebilecek eserlerinden biri olarak görmekteyken şimdi onun üzerindeki tasarruf hakkı da gölgelenmiştir. Oyunun başında Nöjde bir vaha olan babalığın ispatlanamazlığı, oyun ilerledikçe Yüzbaşının cehennemi olur. Muhteris karısı da, kurduğu kumpaslarla onun delirmeye giden yolunu kısaltmaktadır. Güvenebileceği kimsesi kalmayan Yüzbaşı, kendisini bekleyen hazin sona doğru hızla yol alır. Strindbergin bu spekülatif oyunu ülkemizde sahnelenirken izleyicilerden biri karısını yumrukluyor bir yandan da bağırıyordur: Söyle, babası kim çocuğun, söyle, söyle, söyle!

Oyunun açılışında onu emirerlerinden Nöjdü sorgular buluruz. Nöjd, itham edildiği hizmetçi kız Emmayı hamile bırakmak suçunu, babalığının ispatlanamayacağı gerekçesiyle ısrarla reddetmektedir. Bu her büyük evde yaşanabilen türden bir sorundur: hane halkı ne kadar çok olursa, o evde yaşayanları denetim altında tutmak da o kadar zordur çünkü. Yüzbaşı bir yandan da kızı Berthanın nasıl bir eğitim göreceği, hayatına nasıl bir yön verileceği sorunuyla boğuşmaktadır. Bu noktada karısıyla ters düşmesi yetmezmiş gibi evdeki hizmetçilerin dahi kızını yönlendirmeye çalışması canını sıkmaktadır. Karısı Lauranın tartıştıkları sıra Berthanın kendisinden olmadığını ima eden sözler sarfetmesi Yüzbaşının içine kuşku tohumları eker. Tanrı inancı olmayan Adolf sonsuzluğu askeri başarıda aramış fakat savaş zamanı olmadığından kahramanlık gösterememiş; bilim alanında ilerlemek istemiş ancak kaynak kitaplara ulaşamamıştır. Berthayı da onun bu açlığını dindirebilecek eserlerinden biri olarak görmekteyken şimdi onun üzerindeki tasarruf hakkı da gölgelenmiştir. Oyunun başında Nöjde bir vaha olan babalığın ispatlanamazlığı, oyun ilerledikçe Yüzbaşının cehennemi olur. Muhteris karısı da, kurduğu kumpaslarla onun delirmeye giden yolunu kısaltmaktadır. Güvenebileceği kimsesi kalmayan Yüzbaşı, kendisini bekleyen hazin sona doğru hızla yol alır. Strindbergin bu spekülatif oyunu ülkemizde sahnelenirken izleyicilerden biri karısını yumrukluyor bir yandan da bağırıyordur: Söyle, babası kim çocuğun, söyle, sö... tümünü göster