Ayçolpan

Dedem Korkutun hikâyelerindeki Tepegöz, devler, zalim hükümdarlar... Cinler, cehennem zebanileri, belki de şeytan... Şeytan bile böylesine zalim olamazdı... İnsanın insana ettiği kötülüğü... Yok yok insandan daha kötü mahluk yoktu!Bedenimdeki can, yüreğimdeki yangın gözlerimde toplanmıştı. Gözlerimde acıdan, kinden öte bir şeyler vardı.Gözlerim iki yanardağdı, üzerinde dumanı tüten Gözlerim iki engerek yılanıydı, zehir kusan Gözlerim iki orduydu, ölüm saçan Gözlerim iki dipsiz cehennemdi, baktığını yakan Gözlerim çığlıktı, feryat figanBir eli kan, bir eli katran bir Ermeni bu piçin gözleri bir insan gözü değil! dedi. Pis pis sırıtarak başıma toplandılar. Bu gözler... Bu bakışlar baykuş gözleri diye haykırdı bir başka iblis. Vahşete başından sonuna kadar tanıklık eden gözlerim yüreklerine korku salmıştı.Rahmetli babamın kardeşim diyerek savunduğu Krikor haykırdı: Oyun gözlerini! Sonra da gebertin! Öyle kolay ölmek yokîElinde tuttuğu çakıyla üzerime eğilen Ermeninin yüzü kızıl bir cehennemdi.Güneş, bu zulme daha fazla tanıklık edemedi, bulutların ardına saklandı. Bulutlar utancından kızardı. Rüzgâr sustu, mezalimin kokusunu taşımak istemedi...

Dedem Korkutun hikâyelerindeki Tepegöz, devler, zalim hükümdarlar... Cinler, cehennem zebanileri, belki de şeytan... Şeytan bile böylesine zalim olamazdı... İnsanın insana ettiği kötülüğü... Yok yok insandan daha kötü mahluk yoktu!Bedenimdeki can, yüreğimdeki yangın gözlerimde toplanmıştı. Gözlerimde acıdan, kinden öte bir şeyler vardı.Gözlerim iki yanardağdı, üzerinde dumanı tüten Gözlerim iki engerek yılanıydı, zehir kusan Gözlerim iki orduydu, ölüm saçan Gözlerim iki dipsiz cehennemdi, baktığını yakan Gözlerim çığlıktı, feryat figanBir eli kan, bir eli katran bir Ermeni bu piçin gözleri bir insan gözü değil! dedi. Pis pis sırıtarak başıma toplandılar. Bu gözler... Bu bakışlar baykuş gözleri diye haykırdı bir başka iblis. Vahşete başından sonuna kadar tanıklık eden gözlerim yüreklerine korku salmıştı.Rahmetli babamın kardeşim diyerek savunduğu Krikor haykırdı: Oyun gözlerini! Sonra da gebertin! Öyle kolay ölmek yokîElinde tuttuğu çakıyla üzerime eğilen Ermeninin yüzü kızıl bir cehennemdi.Güneş, bu zulme daha fazla tanıklık edemedi, bulutların ardına saklandı. Bulutlar utancından kızardı. Rüzgâr sustu, mezalimin kokusunu taşımak istemedi...