Adına Aşk Diyorlar

Yazar Yılmaz Yazgı’nın aşktı yazgısı. Kırk beş yıllık hayatında hep romanlarında yaşadı içindeki fırtınaları. Yazdığı kitaplar sessizliğinin sesi oldular, duyurdular okurlarına en güzel aşkları.

Kendisi ise yıllar önce kaybettiği kadının yasını tutmaktaydı, ta ki eski aşkına çok benzeyen Belkıs’la tanışana kadar. Eski aşkının hayali ve kitaplarından oluşan yalnızlığına Belkıs’ın girmesiyle değişti Yılmaz Yazgı’nın yazgısı. Aşk için göğüs gerdikleri onca zorluk ve aştıkları engellerden sonra vardıkları mutlu sonda Adına Aşk Diyorlar’dı yaşadıklarının.

Bir Bölüm…
5 Mayıs…

“ Sevgili Celile,

(…)
‘Diyelim ki ben, şu veya bu şekilde öldüm… Seni yalnız bıraktım. Ne yapacaksın? Hayata küsüp bir yaşayan ölü mü olacaksın sen? Sence böyle mi olmak gerek… Hemen söyleyeyim, ben senin böyle olmanı asla istemiyorum… ‘Yasımı tutma,’ demiyorum tabi. Tabi ki yasımı tutacaksın, ama hayatının geri kalanını da sürdürmek zorundasın

…Hem insanlara yaşama umudu veriyorsun hem de insanın aklına olmadık şeyler getiriyorsun…’ diyorsun.

Lütfen bana böyle şeyler yazma!

Hele; yazacağın yazıların içine sensizliği hiç koyma sakın!..

Dayanamıyorum!..

Sensizliğin yazılmasına da sensizliğin kendisine de dayanamıyorum, anlıyor musun?’

Yılmaz Yazgı”

Yazar Yılmaz Yazgı’nın aşktı yazgısı. Kırk beş yıllık hayatında hep romanlarında yaşadı içindeki fırtınaları. Yazdığı kitaplar sessizliğinin sesi oldular, duyurdular okurlarına en güzel aşkları.

Kendisi ise yıllar önce kaybettiği kadının yasını tutmaktaydı, ta ki eski aşkına çok benzeyen Belkıs’la tanışana kadar. Eski aşkının hayali ve kitaplarından oluşan yalnızlığına Belkıs’ın girmesiyle değişti Yılmaz Yazgı’nın yazgısı. Aşk için göğüs gerdikleri onca zorluk ve aştıkları engellerden sonra vardıkları mutlu sonda Adına Aşk Diyorlar’dı yaşadıklarının.

Bir Bölüm…
5 Mayıs…

“ Sevgili Celile,

(…)
‘Diyelim ki ben, şu veya bu şekilde öldüm… Seni yalnız bıraktım. Ne yapacaksın? Hayata küsüp bir yaşayan ölü mü olacaksın sen? Sence böyle mi olmak gerek… Hemen söyleyeyim, ben senin böyle olmanı asla istemiyorum… ‘Yasımı tutma,’ demiyorum tabi. Tabi ki yasımı tutacaksın, ama hayatının geri kalanını da sürdürmek zorundasın

…Hem insanlara yaşama umudu veriyorsun hem de insanın aklına olmadık şeyler getiriyorsun…’ diyorsun.

Lütfen bana böyle şeyler yazma!

Hele; yazacağın yazıların içine sensizliği hiç koyma sakın!..

Dayanamıyorum!..

Sensizliğin yazılmasına da sensizliğin kendisine de dayanamıyorum, anlıyor musun?’

Yılmaz Yazgı”