Adalet Partisi

Adalet Partisi (AP), 27 Mayıs 1960 sonrasından 12 Eylül 1980e dek Türkiyenin siyasal hayatına damgasını vuran bir olgu. Bu dönemin önemli bir bölümünde iktidar veya iktidar ortağıydı AP. Dönemin siyasal ve ideolojik tartışmaları içinde mayalanan sağ-sol kutuplaşmasının bir tarafıydı. DPnin selefi ve ANAP/DYP (hatta devamında AKP) çizgisinin halefi olarak, APnin, Türkiyede sağcılığın inşasını gerçekleştirdiği söylenebilir. Tanel Demirel bu kitapta APnin politik ve ideolojik kimliğini analiz ediyor. Partinin, modernleşme, demokrasi ve özgürlükler, kalkınma konularındaki tutumunu; buralardaki gerek ‘tutarlılıkların gerekse ‘çifte-standartların saiklerini ortaya koyuyor. Bu bağlamda, Türkiyede liberal siyasal ideolojinin açılımlarını ve kısıtlarını sorguluyor. APnin siyasal elitten ve Kemalist ideolojiden kopuş noktaları ve onunla devamlılıkları da, çalışmanın önemli bir tartışma eksenini oluşturuyor. Bu yanıyla kitap, Türkiyenin siyasal kültürü hakkında da zengin gözlemler sunuyor. AP, aynı zamanda, 1960 sonrası Türkiye siyaset tarihinin ‘kalıcı bir figürü olarak Süleyman Demirelin siyasal liderlik kariyerinin doğuşuna ebelik yaptı. Kitap, Demirelin görüşlerine ve AP liderliğindeki ideolojik stratejisine dair bir inceleme niteliği taşıyor, aynı zamanda.

Adalet Partisi (AP), 27 Mayıs 1960 sonrasından 12 Eylül 1980e dek Türkiyenin siyasal hayatına damgasını vuran bir olgu. Bu dönemin önemli bir bölümünde iktidar veya iktidar ortağıydı AP. Dönemin siyasal ve ideolojik tartışmaları içinde mayalanan sağ-sol kutuplaşmasının bir tarafıydı. DPnin selefi ve ANAP/DYP (hatta devamında AKP) çizgisinin halefi olarak, APnin, Türkiyede sağcılığın inşasını gerçekleştirdiği söylenebilir. Tanel Demirel bu kitapta APnin politik ve ideolojik kimliğini analiz ediyor. Partinin, modernleşme, demokrasi ve özgürlükler, kalkınma konularındaki tutumunu; buralardaki gerek ‘tutarlılıkların gerekse ‘çifte-standartların saiklerini ortaya koyuyor. Bu bağlamda, Türkiyede liberal siyasal ideolojinin açılımlarını ve kısıtlarını sorguluyor. APnin siyasal elitten ve Kemalist ideolojiden kopuş noktaları ve onunla devamlılıkları da, çalışmanın önemli bir tartışma eksenini oluşturuyor. Bu yanıyla kitap, Türkiyenin siyasal kültürü hakkında da zengin gözlemler sunuyor. AP, aynı zamanda, 1960 sonrası Türkiye siyaset tarihinin ‘kalıcı bir figürü olarak Süleyman Demirelin siyasal liderlik kariyerinin doğuşuna ebelik yaptı. Kitap, Demirelin görüşlerine ve AP liderliğindeki ideolojik stratejisine dair bir inceleme niteliği taşıyor, aynı zamanda.