Okuma Kulübü

Ve en önemlisi kanal edebiyatını abartan, yani kendi ideolojisini gözümüze sokarak edebi bir kitapta ispatlamaya çalışan ve üstelik bunu yerli yada dini unsurlar altına saklayıp servis eden yazarlara alerjim var. Edebiyatın amacı edebiyattan başka bir şey olamaz.
Ama biz sanatın ne için olduğuna takılıp edebiyatımızı seneler öncesine taşımayı seven bir milletiz. İdeolojik bir kaygın varsa makale yaz. Edebiyat ya da sinema belgesel aracı değildir. Belgesel ayrı bir türdür. Bir çok yazarımız henüz bunu öğrenemedi ne yazık ki. Ve birilerinin böyle zihniyetlerden çıkan kitapları kutsal birer metinmiş gibi putlaştırması, o kitaplara kendileri gibi muamele etmeyenleri de suçlu ilan etmesi aslında bizim hala çağdaş okuyucuya ne kadar uzak olduğumuzu gösteriyor. Tanpınarın dediği gibi geleneği destek alıp kendimizi ileri fırlatacağız ama bazıları geleneğin altına yatıp meydanlarda fors atmayı çok iyi beceriyor. İlerlemek ise ıskalanmış bir ütopya gibi "Hey gidi"lerle anılıyor.

Kurtuluş Savaşı'ndan arta kalan köylü ile Celali olan köylü, vergiye tabi olmayan köylü, tarlası verimli/verimsiz olan köylü arasında çok fark vardır. Anadolu köyü pek statik bir yerleşke değildir tarihsel bağlamda. Fakat kasaba/taşra kökeni bir 150-200 yıla dayandırılabilir.

tarladaki ya da fabrikadaki erkek ve kadın aforizma ile konuşmaz pek... bundan dolayı, kökleri bizde olan, bu topraklarda filizlenen edebiyata karşı biraz insaflı olalım lütfen...

Ayrıca bir kitabın TV dizisi çıkınca artık ondan istemsiz tiksiniyorum. Belki kitaba haksızlık oluyor ama elimde değil, okuyamıyorum. Ve bunun sorumlusunu da dizi yapımcıları olarak görüyorum. Ama bizde böyle bir furya başladı. Tv kanalında dizinin tanıtım programı yapılır bir hafta sonra o kitabın yeni baskısı vitrinlerde yerini alır. Birileri "Ne güzel işte, okutmaya teşvik," diyebilir. Belki doğrudur da. Ama edebi birikimi tv dizilerinden ibaret olan bir topluma da yol açılmış oluyor. Kitapların seneryolaştırılırken ne kadar sağa sola çekiştirildiğini, içine olmadık şeylerin eklendiğini düşünürsek (bence) durum çok vahim.

Bir yazar için, bir kitap için yorumda bulunacaksam okumadan ben bu yazarı kesinlikle okumam, çok kötü yazıyor diyemem, başkasının fikrine göre de bir kanıya varamam, siz varırsınız, başkası başka türlü bir fikir sahibi olur, herkes farklıdır bu konuda muhalefet yaratmaya gerek yok.
İnsanların söyledikleriyle hareket etmem, çok başıma geldi ben bu kitabı hiç beğenmedim denilen kitabı beğendiğim, tam tersi ben bu kitabı beğendim denileni de beğenmediğim oldu.
5 kitabını okuduğum meselesine gelince Elif Şafak için fazla bir rakam olduğunu düşünüyorum bu konuda hak veriyorum size o yüzden külliyatını okumaya gerek yok.

@ehlifasil,ne kadar doğru yazmışsın.
Ben şu diyalogu bizzat yaşadım:

-Boş zamanlarında ne yaparsın
-kitap okurum (en sinir olduğum cevaptır kitap boş zamanlarda okunmaz,kitap okumak için zaman yaratılır.)
-Ne tür okursun
-Tasavvuf :)
-aaa mesela kimi okursun
-Elif Şafak :)

güleyim mi ağlayayım mı bilememiştim.

@deniz kızı 5 kitabı okuduktan sonra deva medip külliyatını da okusaydın. Bak ben hiç okumadan bu kanıya vardım haliyle 5 kitap kardayım. Bazen okunmayan kitaplar da kar demek olabilir.

@Zahide Kesinlikle haklısın, tasavvufu yalama yaptılar iyice. Tamamen bir kalp temizliğine, bir düşünce akımına, inanç felsefesine indirgediler. Allah'ın hepsinden hesap sormasını umuyorum. Adama sorarlar sen kimsin diye... Kitapçılık yapmıştım bir zaman. Bir müşteri geldi tasavvufi kitaplar aradığını söyledi. Onu dini kitap reyonuna aldım gayet sağlam kaynaklardan sağlam bir şekilde yazılmış sağlam kitaplardı. Kadın, yok yok öyle değil, Mevlana Şems filan deyince çıldırdım. 3-5 şey gösterdim bakındı gitti. Artık tasavvuf böyle kelebekli, böcekli bir şey.

@tembel Novalist, dediğin gibi üçtür beştir köyü anlatacak kitap. Her dönemde bir furya çıkıyor ve o konu hakkındaonlarca kitap basılıyor. Taklitler de asıllarını yaşatıyor neyseki de kaliteli kitaplar zamana direnebilip kendini ispat edebiliyor...

bilalante,

Tabii ki hepimiz köylüyüz ama benim sözünü ettiğim köy romanları köylüyü anlatmıyorlardı ki. Köye kısa bir ziyaret haricinde gitmemiş, orada yaşamamış büyük şehirlerde yaşayan aydınlar tarafından ideolojilerini anlatmak için malzeme olarak kullanıldı. ve ne yazık ki bunu en sığ biçimde yaptılar. Bir de aynı mantıkla yazılmış köy tiyatrolarımız var bizim. Seksenli yıllara kadar köy edebiyatına olan rağbet çağdaş edebiyata geçme sürecimizi yavaşlattı. Hatta biraz da bu yüzden Tanpınar, Oğuz Atay, Yusuf Atılgan, Adalet Ağaoğlu gibi yazarların kitapları seksen sonrasına kadar ikinci baskı yapamadılar. Biz postmodernizmi henüz yeni yeni tanıyabiliyoruz. Tabii yanlış anlaşılmasın. Bu gecikmenin tek sebebi köy romanı değildir. Gelişmenin önünü açan da seksen darbesi olmamıştır.
Ama bunun haricinde gerçekten köyü anlatan, anlının akıyla bu işin içinden çıkmış yazarlarımız da var ve bundan sonra da olmalıdır. Eğer kendimize has bir Türk edebiyatı kuracaksak köylü unsurunu nasıl arkada bırakabiliriz ki.

elif şafak ve canan tan
daniel steel bir de
elif şafak'a tamamen kişisel bir antipatim var
birkaç kitabını okudum hediye geldiği için ama benim ilkelerime tamamen ters görüşte bir kadın olduğu için ne kitabını alırım ne hediye ederim.
Mobil mevlana gibi geziyor ve bu kadar yüce bir şeyden piyasa yapıyor.
tasavvuf başka bir dünya
herkesin anlayabileceği bir şey değil bence
bu işi bu işe gönül vermiş insanlara bırakalım

canan tan bence çocuk kitapları yazmaya devam etsin
yüreğim seni çok sevdiyi okumaya çalıştım ve yarısına bile gelmeden bıraktım
daniel steel de üzgünüm ama çok basit yazıyor

Elif Şafak okumasak onun hakkında yorum da yapamazdık ben beş kitabını okudum ve ondan sonra karar verdim okumamaya çünkü tarzını sevemedim, yazdıkları basit geldi. Asla okumam diye de bir şey demiyorum çünkü okumayı seviyorum. Sadece tercihlerim arasında bir yazar değil.