Amatör Yazarlar

Evet hatta linkini de verecektim unutmuşum...:)
http://www.milliyet.com.tr/2004/10/19/son/sonyas26.html

Evet, bir kitap yazıyorum Shima. :) Fantastik kurgu ama özünde anlatmak istediğim şey "Hoşgörü" :) İstiyorum ki insanlar başka dinden olduğu için kimseyi kınamasın, düşüncelerinden dolayı kimseye yüz çevirmesin. İnşallah amacıma ulaşabilirim :)

Herkese merhabalar öncelikle
Gruba yeni üye oldum ve ilk yazımı da bu konu için yazıyorum.
Biliyorsunuzdur belki, yakın zamanda bilim adamları inanç genini bulduklarını açıkladılar. İnanmanın bu denli güçlü bir duygu olmasını buna bağlıyorum.
Fanatizm gibi, çoğu alanda zararlı duruma gelebilen bir olgu da bundan kaynaklanıyor diyebilir miyiz? Ben aslında bunu biraz da aidiyet duygusuna bağlıyorum. İnanç da aidiyetin bir biçimidir diye düşünüyorum.
Bunlar elbette benim şahsi fikirlerim. İnanç geni dışında elbette :)

Her türlü eleştiriye de açığım. Bunu da ayrıca belirtmek istedim.:))

Hahaa, inancın da mı geni varmış?! :D İlk defa duyuyorum böyle bir haberi, bir yorum yapamayacağım bu konuda o yüzden. Ama ben inancın akılla bağlantılı olduğunu düşünüyorum.

Bu yorum silinmiş

Güzel bir konu seçmişsin. Umarım beklentilerini karşılar yazacakların. Kolay gelsin. :)

Genel itibariyle dinime çok düşkün bir insanım. Sizlerin din, ölüm, ölümden sonrası gibi konulara bakış açınız nedir? Dünyadaki dinlerin ortaya çıkışı -İslamiyet, Hristiyanlık ve Musevilik dışında- sizce nedir? İnsan neden dinini değiştirme ve başka bir ilah edinme ihtiyacı duyar? İnsan nasıl olur da putlara tapar?

Cevaplarınız için teşekkürler, bana çok yardımcı oluyorlar :) Birkaç tane daha soracağım müsadenizle. İlki, insanların bilimle açıklayamadığı şeylere -yaradılış, ruh vs.- siz nasıl bakıyorsunuz? Hiç çaresizlik anınızda "Keşke bir Tanrı olsaydı. Ama yok, çünkü acı çekiyorum." dediniz mi? Empati kurmaya çalışıyorum da :) Bir de görüşleriniz yüzünden insanlar size, nasıl desem, ters davrandılar mı?

krissnes, baban çok saygı duyulacak bir adammış :) başka bir din seçseydin sana nasıl davranırdı?

Teşekkürler :)

kolay gelsin o zaman. işiniz çok zor, yani yeri gelecek bir hristian gibi düşünmek zorunda kalacaksınız, yeri gelecek bir dinsiz yada tanrısız gibi; ki bu ikisi birbirinden çok farklı kavramlardır. ya da yeri gelecek şüpheleneceksiniz, ya yoksa ya da ya varsa diyerek.

romanınızda "hangi din doğrudur" u tartışacağınızı belirtmişsiniz. eğer karakterleriniz arasında bir ateiste, yer verecekseniz, doğrudan din denen şeyin doğru bir şey olup olmadığını da sorgulatmanız gerekebilir. unutmayın ki ateist söylemlerin arasında, dünyadaki tüm yıkımların, savaşların ve ölümlerin sebebi olarak din gösterilir ki bu acı ama gerçek bir durumdur.

ne yazık ki din adına yapılan katliamlarda ölenlerin sayısı, bu güne kadar bildiğimiz tüm diğer savaşlardan, açlık ve hastalık gibi tüm diğer felaketlerden dolayı hayatını kaybedenlerden çok daha fazladır.

bu gün bile orta doğuda insanlar müslüman, hristiyan ve yahudi diye birbirine düşman edilip katliamlar çıkarılmaktadır.

bu noktada romanınıza konu edeceğiniz karakterlerinizden biri büyük bir aşkla tanrı inancına sahip bile olsa belki dinlere olan inancını yitirebilir. bu noktada da güçlü bir tartışma konusu elde edeceksinizdir. daha doğrusu karakterlerinizden birine güçlü bir içsel çatışma konusu çıkartabilirsiniz. din sahibi olmadan da tanrı sevgisini yaşayamazmıyız diye sordurabilirsiniz karakterlerinizden birine mesela.

bu sebeple ateist söylemleri bana kalırsa büyük bir cidiyetle ele almanız gerekebilir bu açıdan. bu noktada çeşitli düşünce akımlarına başvurmanız gerekebilir, sarte, camus, nitche vesaire gibi akılcı filozofların düşünce yapısını kavrarsanız, ateist olan karakterinizi daha da derinleştirebilirsiniz. aksi takdirde kariktüre dönen bir karakterden başka bir şey çıkmaz ortaya.

inanç sahibi kesim için de durumlar farklı işleyecektir elbette ki. özellikle müslümanlar (diğerlerini bilemiyorum), islamın bir hoşgörü dini olduğunu söylerler. bence bu hoşgörü kavramını da özellikle karakterlerinizden müslüman olana sorgulatmanız gerekebilir. islam gerçekten bir hoşgörü dinimidir, yoksa islam sadece bir müslümanın bir diğer müslümana mı hoşgörülü olmasını emreder, islam bir müslümanın bir yahudiye de hoş görülü olmasını söyleyebilirmi? mesela ramazan ayında oruç tutma zorunluluğu olmayan bir hristiyan yolda yürürken su içti diye oruçlu müslümanlar tarafından dövülürse bu islamın hoşgörü anlayışının neresine sığar? yoksa islam sadece kendisine mi hoşgörülü olunmasını ister?

bu bakımdan karakterleriniz arasında ki örneğin hristiyan olan bir kişi, böylesi bir tartışmanın içinde kendini savunmak için, büyük fetihin ardından osmanlının istanbulda kaç tane kilise ve sinagogu, ahalisine danışmadan camiye çevirmiş olduğunu ortaya atabilir. ki aslı bir kilise olan ve günümüzde de müze olarak kullanılan aya sofya cami bu örneklerin en başında gelmektedir.

yani kısacası, dinler arası hoşgörü temelli bir diyalog kurmak, ve bu diyalogun içine bütün "öteki" düşünceleri yerleştirmek her tarafın kendi söz hakkı geldiğinde, yazar olarak size büyük zorluklar çıkartabilecektir. cesaretle üstesinden gelmeniz dileğiyle.