Kitap Tavsiyesi ve Fikir Alışverişi

Tek bir nedeni yok galiba okumanin. Bu dogan, büyüyen ve pek olguyla beslenen bir sürec sanki. Cocukken kütüphanelerin ve kitap sevgisinin yogun oldugu bir ailede büyüdüm. Kitap karistirmayi, kitaplarla, yazarlarla ilgili sohbetleri dinlemeyi cok sevdim. Kitap fuarlari, lunaparklardan daha eglenceli, daha heyecan vericiydi benim icin. Dönem dönem uzun aralar verdigim oldu ama hep özledim o okumanin bana kattigi zenginligi, baskaligi. Yalnizligimda arkadasim, bunalimlarimda siginagim oldular. Kocaman bir dünya bu dünya. Icindeysen sana kattigi duygular ve düsünceler binlerce, onbinlerce. Disindakiler icinse, hep üzülüyorum.

Bana göre kitap okuma nedeni: insan kendini kitap okuyunca daha mutlu ve daha bilgili hissediyor.

Nedeni mi olmalıymış?? Alıyor ve susuz kalmış biri gibi kana kana içiyorum sayfalarını...

Açlık... Tamamen açlıktan, okudukça doyduğumu hissediyorum.

Güzel bir kurguya sahip roman okurken hayata mola vermek amaç olabilecekken entelektüel değeri olan kitapların da entelektüel kapasitemizi geliştirdiği muhakkak.

kitap okumanın adı bende her seferinde değişiyor. kimi zaman kaybettiğim çocukluğumu buluyorum. kimi zaman tüm vuruşlarını unutup hayatın kitabın büyülü atmosferinde yeni bir dünyaya açılıyorum. insana tüm acılarını unutturuyor kitap. veya mutluluğu sevinci paylaşabileceğin bir arkadaş... hiç ayrılmayacağın bir sevgili gibi.

Kitap okumanın nedenı olmuyor bir anda o dünyanın içinde buluyorsunuz kendinizi. Alışan için vazgeçilemeyen bir şey. Yeni karakterler tanımak en güzeli de o karakterlere senin vücut buluyor olman,hayalinde canlandırman. Sonradan filmi yapılmış kitapların filmlerini hayallerimdeki kadar sevmedim ben.

Yepyeni limanlara yelken açıyor insan bambaşka insanlarla tanışıyor sun insanin hayati sıradanliktan kurtulup çok güzelv bir hal aliyor.

Söylemediğin sözleri, gitmediğin yerleri, tanımadığın insanları, bilmediğin hayatları bir anlıkta olsa yaşatan sayfalar...Ne kadar birlikte olursa o kadar uzaklaşamıyor insan okumaktan. Güzel bir bağımlılık hissi yaratıyor.
Okudukça her yönden zenginleşiyorsun.
Fakat okumaya değer o kadar çok eser seni beklerken yeteri kadar zamanının olmadığını da farkedince birden bir karamsarlık çöküyor üzerime. Ömür, yaşamaya da okumaya da az geliyor.

neredeyse her yorumu okudum, kendi nedenimi aradım ama içlerinden birini seçmek mümkün değil. en fazla "hayalimde canlandırmanın verdiği haz" diyebilirim sanırım. yeni insanlar tanımak, onlardan yeni şeyler öğrenmek, yeni bakış açıları edinmek... her şey olabilir. film izlerken de aynı şeyi yaşıyorum. ama en çok özdeşleşebildiğim karakterlerin (bir tane bile olsa yeter) bulunduğu kitapları okumak, filmleri izlemek ayrı zevk. ben "o" oluyorum okuduğumda, izlediğimde. "o"nun hayatını yaşıyorum, "o"nda sevdiğim yönleri katıyorum kendime, kişilik olarak da gelişiyorum. tarif edilemez bir his, bir mutluluk bu, sahnede olmak gibi.