Amatör Yazarlar

"Şebnem” dedi Müge soğukkanlılıkla. "Tahsin söylemişti." Hemen bir plan yapmalıydı. "Fazla dikkat çekmeden yeni bir araç bulmalıyız." dedi Bora'ya dönerek. Karşıdan bir araç geldiğini gördü. "Arabaya bin" dedi Bora'ya. "Ne?" dedi Bora şaşırmış bir şekilde, "Müge ne-" "Bin!" dedi Müge tekrar, arabanın kapısını açarak Bora'yı kolundan tutup içeri tıktı "ve ne olursa olsun gözükme". Sonra karşıdan gelen arabayı durdurdu. İçerideki adama sıcacık gülümseyerek "Affedersiniz, ancak arabam bozuldu ve nasıl tamir edeceğimi bilmiyorum, acaba yardım eder misiniz?" dedi. Adam elbette diyerek dışarı çıktı. Çıktığı gibi Müge silahını çekti. "Anahtarları ver" dedi adama sakince. Adam kontağın üstünde olduğunu söyledi ve canını bağışlaması için yalvarmaya başladı. Müge adamı kolundan tutup kendi arabasına doğru götürdü. Bora ve Şebnem'e inin dedikten sonra adamı içeri oturttu. Arabanın anahtarlarını verdikten sonra "Sür," dedi. "bunu kullan. Eğer peşine birileri takılmış gibi bir hisse kapılırsan da aldırma," dedi. Bora Müge'nin kurnazlığına şaşıyordu. Son derece korkmuş olan adamın yanına giderek "Bu seninle ilgili bir şey değil dostum, bu yalnızca... ölüm kalım meselesi dedikten sonra Müge'nin yeni araca binme emrine uyarak bindi. Adam hemen gaza basarak uzaklaştı. Bora arabaya binince Müge'ye "Evet, gerçekten de hiç dikkat çekmediğimize eminim" dedi gülmesini bastırarak. Şebnem de yerini almıştı. Kulaklığı hala kulağındaydı ve aldırmaz bir halde dışarıyı seyrediyordu. Müge hızla sürmeye devam etti. Yarım saat kadar sonra bir orman yoluna girdiler. 10-15 dakika kadar da orada ilerledikten sonra ormanın içinde bir açıklığa yapılmış, iki katlı bir eve geldiler. Bora geldikleri yola doğru bakınca buranın oldukça korunaklı bir yerde olduğunu fark etti. Evin önüne park edip indiler. Müge evin kapısını açarak onları içeri aldı. Bora o ana kadar hiç konuşmamıştı ama artık bazı açıklamalar istiyordu. Müge'nin önüne öylece dikildi. Kız da artık kulaklığını çıkarmış, ilk kez görüyormuş gibi Müge'ye bakıyordu. Onun da bir açıklama beklediği aşikardı. Uzun bir sessizlikten sonra Şebnem "Burası babamın evi değil" dedi. Müge sessizce başını salladı. "Patronlarınızı da göremiyorum" Müge tekrar başını salladı. Müge evi biraz inceledi, bir iki şeyi eline alıp bıraktı. Açıklama yapmaktan kaçtığı belliydi. Sonunda "Pekala," dedi. "burası anneannemin eviydi. 3 yıl önce birden ortadan kayboldu. Ona ne olduğunu bilmiyorum. Şebnem, şimdi beni iyi dinlemeni istiyorum. Korkarım patronum sana zarar vermek istiyor. O yüzden... kaçtık. "Bir süreliğine saklanmak zorundayız. Beni anlıyor musun?"
"Evet" dedi Şebnem.
"Peki öyleyse" dedi Müge. "Yukarıda üç yatak odası var. İstediğinizi seçin. Ben nöbet tutacağım, bu arada da yiyecek bir şeyler bulabilir miyim diye bir bakarım." Bora'nın midesi isyan ediyordu. Bu haber onu yatıştırmıştı. "Ben yaparım" dedi Bora. "Şöyle bir etrafa bakayım"
"Peki" dedi Müge.
Bir şeyler yiyip uyudular. Bora Şebnem'e göz kulak olmak için hemen yandaki odada kalıyordu. Müge girişteki koltuklardan birinde elinde silahı, plan yapmaya çalışıyordu. O kadar dalmıştı ki Şebnem ona seslenene kadar kızın alnına bir silah doğrulttuğunu görmedi.
" Ne? Ne yapıyorsun Şebnem?" dedi Müge. Rüya mı görüyordu?
"Silahını at" dedi Şebnem.
"Ne yaptığını sanıyorsun?" dedi Müge tekrar. "Asıl sen hemen o silahı bırak. Bir kaza çıkabilir."
"Saf olma," diye alay etti Şebnem. Acemice tuttuğu silahına destek alırcasına sarılırken saklayamadığı bir tedirginliği vardı.
"Müge, Şebnem yo- hey hey hey!" diye merdivenlerden iniyordu Bora, Şebnem silahı ona çevirip köşeye geçmesini işaret etti. Bora "Neler oluyor?" diye sordu. "Kıpırdama, ya da kız arkadaşına veda et!" diye bağırdı kız.
"Ne?"
"Kapa çeneni ve kıpırdama! " dedi Şebnem sertçe. "Yoksa babama sizi patronunuzdan önce öldürmesini söylerim" Müge'nin yüzündeki inanamaz ifadeyi görünce de alaycı bir şekilde devam etti. "Ah evet, babam. Yol boyu konuştuklarınızı ona yolladım."
"Nası-?" diye soruyordu ki Müge birden anladı. Kız cebinden müzik çalarını çıkarak salladı.
"Nasıl bu kadar aptal olabildim?" dedi Müge.
"Babam ve patronunuz gelince hayıflanmaya bol bol vaktiniz olacak..." dedi Şebnem. "İkisini de aynı anda çağırdım, evet"
"Bunun nelere yol açacağının farkındasındır umarım? dedi Müge. "Siz kendiniz için endişelenin, benim zaten bir planım var" dedi kız muzipçe. Sonra sabırsızca saatine baktı. "Birazdan burada olurlar:"
Bora Müge'ye baktı. Müge hızlı hızlı düşünüyordu. Bora kızı ikna etmeye çalıştı. Şebnem'in tedirgin hali bir kat daha attı. Sonunda silahı biraz indirerek "Uslu durun!" dedi. Bora'ya da "Kes sesini! Beni kandıramazsın!" dedi. Ama silahını biraz daha indirmişti. Bu arada Müge'nin gözü yavaşça aralanan merdiven altı dolabına takılmıştı. Şebnem cama doğru yürüdü. Arabalar bahçeye girmeye başladı. "Lütfen!" dedi Bora Şebnem'e. "Bırak gidelim!" Müge artık olayları akışına bırakmıştı. Ne olacaksa olsundu. "LÜTFEN!" dedi Bora tekrar. "Yeter!" dedi Şebnem ve tavana ateş etti. Dolaptan zayıf ve bol elbiseli biri fırladı. Mügeyi kolundan tutuğu gibi dolaba çekti. Müge de Bora'yı. Dışarıdaki adamlar kavgaya tutuştu. İkisi içeri koştu. Şebnem Müge ile Boraya baktı ancak bir şey yapmadı. Dolabın kapağı kapanmıştı ki evin kapısı kırıldı.
Müge ve Bora bir tünelde koşuyorlardı. Geniş bir odaya vardılar. Müge kurtarıcısının yüzünü görmek için döndüğünde "Anneanne!" diye bir çığlık attı.
Arkadaşlar çok uğraştım çok da zevk aldım umarım beğenirsiniz. Anneannesini çatlak bir tip olarak düşünüyorum söyleyeyim dedim :)

Vay be, gerçekten hepinizden çok iyi şeyler çıkıyor :D Çok zevkli :D

Weasleyhead harika bir parça olmuş,bu iş giderek daha güzel oluyor. Herkesin kalemine yüreğine sağlık, yalnız sonu nereye gidecek merakla bekliyorum :D,

çok teşekkür ederim arkadaşlar, gerçekten böyle yazmanın tadı bir başka oluyormuş :) çok ilginç gidiyor, ben de merakla bekliyorum daha neler olacak diye:)

Bora şaşkınlıkla anneannesini izleyen Müge'ye gözlerini devirdi. Yanlış yaptığını bir kez daha içinden haykırdı. Burada, Müge'nin yanında olmak çok güzeldi ama lütfen! Bu karmaşa arasında hala kalbini dinlemeli miydi? Dün gece kendini o karanlık sulara bırakmalıydı. Ölüp gidince bu sıkıntılardan kurtulabilirdi. Belki Müge onunla uğraşmak zorunda kalmazdı. Sahi, yanında olduğu için mutlu muydu? Yıllar sonra onu karşısında görünce ne hissetmişti? Keşke beynini okuyabilseydi.
"Açıklama bekliyorum." diye tısladı Müge, en önde hızla ilerleyen kadına. Bora, fit vücutlu, beyaz, küt saçlı, spor giyimli bu kadının kaç yaşında olduğunu merak etti. Bir anneanne? İstemeden sırıttı.
"Çocukluğunda da böyleydin." dedi kadın, hiç bozulmadan. Ancak bir kişinin sığabileceği genişlikteki tünelde ilerliyordu. "Sabretmeyi bilmezdin. Bu yüzden başımıza işler açtın işte."
Müge, dediklerini duymazdan gelerek "O kadar uzun zaman ortadan kayboldun ki öldüğünü sanıyorduk!" diye bağırdı.
"Ben de senin öldüğünü sanıyordum. Ama görüyorum da, yakışıklı bir oğlanla birlikte, benim evimde, ülkeyi birbirine katmakla meşgulsün."
Müge hırsla yanındaki duvara vurdu. "Neredeydin? Neler oluyor? Bana bir açıklama yap. Tam 3 sene! Bunca zaman boyunca bu tünellerde miydin? Annem arkandan çok ağladı."
Kadın durdu ve hızla arkasına döndü. Bora şimdi kadının gri, çelik gözlerini görebiliyordu. "Sen öldüğün için çok daha fazla ağladı!" diye kükredi. "Senin öldüğüne asla inanmadı. İntihar mı? Sen mi? Yapma, annenin inanması için daha inandırıcı bir şey bulmalıydın. Kılık değiştirmek ve gözyaşlarımı içime akıtmak zorunda kaldım. Yıllarımız İran'da geçirdim. Buraya seni bulmak, bulamazsam da intikamını almak için döndüm. Seni istemeden bulaştırdığım bu işi bitirmek, Büyük Patron'u öldürmek istedim. Ama siz, iki salak, Tahsin'i bile karşınıza aldınız." Hızla dönüp yürümeye devam etti.
Müge bir süre olduğu yerde kaldı. Bora onu arkadan iteleyene kadar kıpırdamadı. Yürümeye başlayınca "Senin yüzünden bulaşmadım." dedi kendini ikna etmek ister gibi. "Bir sene önce, bilim için, oraya gittim."
Kadın yazık anlamında başını salladı. "BAM'dan gelen iş teklifi benden öç almak içindi." Yine durdu. "Çünkü ben de onları arkalarından bıçakladım. Sonra kendimi öldü gibi gösterdim." Sesi git gide yok oldu. "Bugün olanlar benim suçum..."
Bora kaşlarını çattı. BAM? Suç? Kafası karışmıştı. Çok fazla ayrıntı vardı. Sormak istediği en masum soruyu sordu. "Şimdi nereye gidiyoruz?"
"Hala hayatta gözüküp bu düzeni öğrenen tek düşmanları sensin. Bunu fark edeceklerdir. Etmeseler bile, ne yapacağız, devleti devlete şikayet mi edeceğiz? Kafa dinleyip yolumuzu çizebileceğimiz ve Büyük Patron'un bizi bulamayacağı tek yere gidiyoruz."
Müge kaşlarını çattı. "Nereye?"
Kadın önüne çıkan gri, eski kapıyı açtı. "BAM'a gidiyoruz tatlım. Orayı çok özledim."

:)

vay canına Defne çok harika :)

Teşekkür ederim :)

çok güzel bir eser çıkacak galiba bu işin sonunda bunları toplayıp kitap yapmak lazım :) içimizde ne kadar çok Agatha Christie ruhlu varmış:) Tebrikler :)

"... anneannesini izleyen Müge'ye gözlerini devirdi." Defne, tekniği kavramış(sın)...

Arkadaşlar, çok fazla soyut takılmayın, konuya ilgiyi artırmak için konuya odaklı yazın. Roman formundan çıkıp hikaye formuyla yazarsanız konuya ilgi artabilir

:) Mesela ne önerebilirsin? Nasıl yapmalıyız? Karmaşayı azaltıp kısa zamanda netice verecek, konuyu sonlandıracak bir yola mı girmeliyiz?