Yorgun Hayaller

Bıktım. Şu çeviri hatalarından heba olan o kadar kitap var ki gerçekten artık insana yeter dedirtiyor. Kitap boyunca ne demek istediklerini çözmeye çalıştım. En kötü tarafı da yaptıkları hatalar yüzünden duyguları alamadım. Birisi el atmalı artık bu işe...

Bunlar dışında R.K’nin Yerde kitabından sonra çıkartırsa kitap almamaya yeminliydim ama ön yargılarımı yıkmam gerektiğine karar verdim ve bu yeni seriye başladım. Pişman değilim. James ve Bianca yanlarında daha sönük kaldılar. Çünkü Tristan ve Danika'nın ilişkisi farklı bir boyuttaydı. Önce arkadaş olarak başlayan ama aralarında ki çekime bir türlü karşı koyamayan ikili beni benden aldı. Cinsellik son sayfalar da kitabı epey kapladı ama bu beni rahatsız etmedi. O anlamsız, sadece sayfaları doldurmak için yazılanlardan olmadığı için memnunum.
Tristan, çekiciydi. Her ne kadar bela olsa da garip bir şekilde bazı anlar da sorumluluk sahibiydi de. Ama Danika’yı değiştirmesi benden kocaman bir eksi aldı. Danika’nın ilk başlarda ki sert tutumunu Tristan’nın yaptığı hatalardan sonra da görmek istedim ama olmadı. Bir ara bu hızlı değişimden rahatsız oldum ama sonradan toparladı. Danika, susmayan, herkesin suratına rahatsız olduğu şeyi söyleyen birisi. Geçmişte yaşamış olduğu sıkıntılara rağmen aklı başında birisiydi. Ama dediğim gibi Tristan az da olsa yoldan çıkardı onu. Ve bu beni rahatsız etti. Tristan ise beni büyük bir yanılgıya uğrattı. Sayfaları çevirdikçe ilk tutumumda değişti. Yumuşak ama serseri bir yanı vardı. Konuşmalarından ve Danika’ya yaklaşımından böyle anladım ama sayfalar ilerledikçe belalı ve öfke kontrolünü yitirmiş biri çıktı karşıma. Bazen çok anlamsız davrandı ve onun açıklamasını da alamadım. Tristan’ın bakış açısından da sayfalar vardı. Ama bu o anlamsız davranışlarını açıklamaya yeterli olmadı. James ile tanışmaları ve adamın herkes üzerindeki kontrolüne bir kez daha şahit oldum. Asıl merakta kaldığım kısım onların nasıl -Yerde kitabındaki gibi- düşman oldukları. Danika neden aksıyordu o kitapta? Bunların cevabı maalesef burada değildi. Umarım iyi bir çeviri ile yakın zamanda bizlerle buluşur.


“Şimdi anlıyorum, seninle tanışmadan önce aşk hakkında hiçbir fikrim yoktu. Oysa, bizimkisi aşktı; aşk insanın hayatını zorlaştırmıyormuş, asla seninle olduğum zamanlar gibi mutlu olmadım ve bu zamanların nasıl geçtiğini anlamadım. Benden vazgeçmeni kaldıramam, ben de senden vazgeçemem. Gülüşünü seviyorum, dürüstlüğünü seviyorum, sadık olmanı seviyorum, espri anlayışını seviyorum ve sen bana şaka yaptığında gözlerinde oluşan ışığı seviyorum. Sanırım en çok da bunu seviyorum. Sadece seni sevmiyorum, sana ihtiyacım var. Sanırım bu bir uyarı, bir şekilde senden kolay vazgeçeceğimi düşünüyorsan şaşırmış olmalısın, toparlan sevgilim, öyle ya da böyle seni yeniden kazanacağım.” –T.