Yabancı

1957 Nobel Edebiyat Ödülü almış olan bir kitabı okuyup bitirmek tabi ki bir ayrıcalık. Uzun zamandır mutlaka okumalıyım dediğim kitabı bir solukta okudum. Öyle merak uyandıran bir konusu olmamakla beraber vurdumduymazlığı, günübirlik yaşamayı ya da anlık yaşamayı mı desem bilemedim , belki de hayata karşı yabancı olarak yaşamayı öyle güzel betimlemiş ki yazar, merak uyandırmasa da ilgimi çekerek okuduğum bir kitap oldu. Kitabı okuyup bitirdiğimde, düşünününce evet çok sık olmasa da ara ara rastaladığımız böyle karaktarler mutlaka hayatımızın bir köşesinden, kıyısından geçmiş olduğunu farkettim. Kitaptaki hikaye birinci kişi ağzından biyografi şeklinde anlatılmış, sohpet eder gibi. Bir bakıyorsunuz annesine, sevgilisine son derece duygusuz , umursuz gibi düşüncelerini paylaşıyor, bir bakıyorsunuz hapishanenin küçücük camından denizin tuzlu kokusunu, sokak dondurmacısının seslenişlerini, güneşin ışıltısının kendisinde uyandırdığı hisleri paylaşıyor. Gerçekten değişik ilginç bir karakter analizi içeren bir kitap. Okumuş olmaktan memniyet duyanlara hak veriyorum.