Bana Dokunma (Bana Dokunma, #1)

Kesinlikle özgün bir tarz. Hızla akıp giden ve devamını merakla beklediğim bir kitaptı.

Kitabın başları başarılı bir şekilde okuyucuyu neler oluyor düşüncesine sevkediyor. Dikkatle neden böyle olduğunu neden öyle konuştuğunu okuyup kitaba dair ipuçları aradım. Belki kitabın konusu okusam böyle bir şey olmazdı ama ben genelde tür ve yorumlara bakıp seçtiğim için bu bana bu kitapta artı sağladı.

Birkaç şeyde hayal kırıklığına uğramıştım ama kitap ilerledikçe neyseki biraz daha tatmin oldum o konular hakkında.

Kitaptaki aşık olma şekli çok klişeydi böyle özgün tarzı olan bir yazarından bunu beklemiyordum. İlginç olmasına derin bağlar olmasına çalışmış ama her olayla gittikçe kuvvetlenen bir çekim bile daha iyiydi bence. Ki bunu ikinci kitapta belki görürüz diye ümit ediyorum.

Benim için en sevdiğim şeylerden birisi Warner'dı bu kitapta. Yazar onun duygusal betimlemelerine çok değinmese de onun etrafındaki havayı incelikle belirtmiş bu sayede Warner'ı bir şekilde özümsedim ve yaptığı her şeyin nedenlerini görebildim. Başrol bu konuda zayıf kalmış sadece kendini olayların akışına bırakıp hiçbir şeyi irdelemedi ve dikkat etmedi. Ama bu yaptığı yazarın genel olarak çizdiği karakter profiline uyumlu olduğu için çok büyük bir eksi değil.

Sonunu çarpıcı bir yerde bitirip bizi kıvrandıran yazarlardan değil yazarımız. Şu sıralar okuduğum tüm gençlik kitaplarındaki gibi her şeyin ana karakter lehine olduğu bir noktada bitmiş. İki türü de sevmiyorum sonlarda. Bu yüzden bu kitaptaki de beni tatmin etmedi.

Gerçekten beğendiğim bir kitaptı bazı noktalarda. Bir gençlik-fantastik kitaptan umulanlar var.