Toprak Ana

Kısa ve yalın cümlelerin usta yazarı Cengiz Aytmatov bu eserinde II. Dünya Savaşı döneminde yaşanan dramları bir ananın gözünden yalın ve etkileyici bir şekilde anlatmış. Yürek burkan, insanı duygu seline kaptıran ve savaşa lanet ettiren bir eser... Bu kitap bize en kötü barışın bile en iyi savaştan daha iyi olduğunu ve bozkır kadınının erkeğinden hiç aşağı kalır yanı olmadığını hatta bazı yönlerden erkeğinden daha üstün olduğunu ve savaşları asıl kazananın veya kaybedenin 'Toprak Ana' ve analar olduğunu kanıtlıyor.

Büyük bir dram. Dönemin ve Aytmatov'un anlatmak istediklerinin en güzel özeti.

İkinci Dünya Savaşı sırasında, SSCB için, küçük bir kasabada geçen savaşta üç oğlunu,kocasını ve gelinini kaybeden bir kadının toprakla yaptığı söyleşiyi, dayanışmayı,hasreti ve ıstırabı anlatır.

İnsan okurken düşünüyor, 'Bir insanın sabır sınırları nereye kadar?' ama Tolgonay her şeyin üstesinden gelmeyi başarıyor ve bir şeylere tutanabiliyor.
Konu itibariyle güzeldi fakat anlatımda bir eksiklik vardı sanki. Biraz sıkıldım gibi.

yazarın en sevdiğim romanlarından biridir. içim acıya acıya okumuştum.Düşündürü ,hayatın tam ortasından geçen bir romandır.

Okuduğum ilk cengiz aytmotov kitabıydı.Dilinin yalınlığı,konunun sürükleyiciliği beni çok etkiledi , oldukça kısa bir kitap bir çırpıda okumalık...

okurken beni yer yer duygulandıran, savaşın ocakları nasıl söndürdüğünü anlatan güzel bir kitap...

Cengiz Aytmatov'un dünyasına bu kitapla giriş yaptım. Devamı da gelecek. Büyükler karar verir,halk cefasını çeker. Bir köy, tek hayali kendi toprağında kendine yetecek ekmeğini kendi emeğiyle kazanmak olan insanların birden hayatlarına savaş girer ve artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktır. Okuyunuz.

Savaşı anlatan çok yazar geldi geçti ama hiç biri olması gerektiği gibi yazamamıştı belki. Aytmatov tam olarak bunu yapmış. Üç oğlunu, kocasını, gelinini kaybeden, acılı ve bir o kadar da sağlam bir anne nasıl anlatılmalıysa o şekilde yazmış. Uzun zamandır en çok duygulandığım eserdi. Tavsiye ederim.

Yazarın anlatım dilini seviyorum, yormadan okunuyor kitapları.
Savaşın getirdikleri, acı düşen aileleri, ülkeyi anlatış biçimi iyiydi.
Tolganay Ana'nın toprağı ile dertleşmesi, evinden 3 oğul bir eş şehit vermesi, gelini ile yaşadıkları, hayat mücadelesi, umut güzel aktarılmış. Az sayfa sayısı ile bir çok duygu aktarılmış.
Tavsiye ederim...

Cengiz Aytmatov yaşamının son yıllarında tanışma ve yüz yüze konuşma şerefine eriştiğim en büyük türk yazarlardan birisi.

çok ince gibi gözükse de çok dolu bir kitap ne zaman aklıma gelse düşüncelere dalıp gidiyorum

Çok sürükleyici olmasa da anlatımı akıcıydı.
Bir kadının, daha sonra bir annenin, ilk gençlik yıllarından hayatının son demlerine kadar yaşadıkları anlatılıyor.

Duru, dupduru.

Savaşta eşini ve üç oğlunu kaybeden bir annenin hikayesi. Buna rağmen bu acılara katlanarak var olma mücadelesi. Fedakarlığın, sevginin, dayanışmanın en doruklara ulaştığı bir hikaye. Okumuyor film seyrediyorsunuz sanki. Farkında olmadan gözlerinizden damlalar düşüyor ve Tolgonay Ana' nın acısına ortak oluyorsunuz.

Süper bir hikaye yalın ve akıcı bir anlatım. İşte okunacak kitapların şahı.

Çok net bir şekilde KÖY hayatının anlatıldığı ve savaş yüzünden şehitlerin ailelerinin durumunun, çok başarılı bir şekilde, okuyucuya sunulmuş olduğu iyi bir eser. Ama biraz sıkıcı!..

Ne diyordu kitapta "Söyle bana Toprak Ana, gerçeği söyle: İnsanlar savaşmadan yaşayamazlar mı?" İnsanlar savaşmadan yaşayamaz mı? Dünya var olduğundan bu yana savaşlar hep var ve de devam edecek. Sorsan savaşı başlatanlara "Niye savaşıyorsunuz?" diye. Verecekleri cevap "barış içinde yaşamak için" yada "daha iyi bir gelecek için" olacak. Daha iyi bir gelecek için yada barış içinde yaşamak için savaşmalı mı insan? Kitaptaki gibi toprağıyla uğraşsa, ekinlerini mahsullerini yaşatsa insan daha barış oldu olmaz mıydı dünya?