Aslında 10 yıldız verme motivasyonuyla okumuş, hikayenin sosyal düzenden çok kişisel bir takın duygu ve düşüncelere sıkışmış kalması beni hayal kırıklığına uğratmıştı. Yalnız Ali'nin öyle güzel bir dili var ki... ne atlatsa okuyabilirim, durmadan, sayfalarca...

Bazı karakterlerin öyküsünü zorlama bulsam da (kuaför kardeşlerin birinin mayonezi birinin ketçabı sevmesi...) genel olarak zevkle ve çabucak okudum. Ama sonunda iki nokta beni o kadar rahatsız etti ki kitabı sevemedim. Birincisi Şafak sanki yeni öğrendiği "eski" kelimeleri cümle içinde kullanabilmek için çabalıyor. Bir yandan da bu üsluba oturmayan yabancı kökenli kelimeler kullanıyor. Bir cümle içinde, örneğin, hem "imtina" hem de "enteresan" kelimelerini kullanıyor. Bu anlatıma çok yapmacık ve amatör bir hava veriyor. İkinci olarak da kötü filmlerde ilginç olayların sonucunun "aa her şey rüyaymış..." diye toparlanması ucuzluğuna gidilmes kitabın üstümdeki olumlu etkisini sıfırladı. Bu hiç olmamış!

"Life is nasty, brutish and short" - Hobbes

Çok sürükleyici, olayları yaşamanızı sağlayan canlı tasvirlerle dolu, aynı zamanda düşündürücü bir kitap. İnsanın doğaya ve olaylara hükmetme hırsı, etik, hayal gücü, iktidar...hepsi öylesine güzel işlenmiş ki! Le Guin sevenler kaçırmasın.