Tek bir mısır tanesinin,bir tas suyun, birazcık rüzgarın ve yağmurun ne büyük nimet olduğunu idrak etmek.. 100 sayfada son saniyesine kadar yaşama umudunu kaybetmeyen bir ihtiyarın gayretini okuyorsunuz.

Alper canıgüze cehennem çiçeğinden sonra çok önyargılıydım. O kitap beni bi sarmamıştı sıkılmıştım okurken. Absürdlüğü abartı gelmişti. Ama kan ve gül çok başarılı elimden bırakamadım. Konusu başta daha önce izlediğim bi kore dizisinden çakma gibi gelmişti. Go back couple diye bi dizi belki izleyenler bilir. Ama gidişatı tamamen başka şekilde ilerlerdi, şaşırttı. Özgün olduğuna ben ikna oldum yani😂 Polisiye tarzda böyle özgün ve kaliteli eserlerin olması beni mutlu ediyo çünkü polisiye sürükleyiciliğini yakalamak her yiğidin harcı değil sıkmaması önemli. Ben ahmet ümitin çok abartılan romanlarına dayanamayan birisiyim. Çok uzun çok tasvir çok ayrıntı ve sonunu saçma sapan bağlamalar beni sinirlendiriyo. Ama bu kitap ne insanı sıkacak kadar uzun, ne gereksiz ayrıntılarla boğucu ne de ara ara felsefe kasmaları mevcut onlar bile insanı boğmuyo. Bu kitap alanında çok başarılı olmuş ben beğendim helal olsun😂

Vasat bir kitap. Ne çok sürükleyici, ne okuduklarım bana bir şey kattı ne heyecanlandırdı ne üzdü ne sevindirdi öyle dümdüz bi kitap. Okumasanız da olur.

İğrenç bir kitaptı. Bir insanın neden böyle bir konu etrafında kitap yazmak isteyeceğini bir türlü anlayamadım. Kitapları yarıda bırakmayı sevmediğim için de bırakmadım ama asla okumayın. Saf zihninizi bulandırmayın.