İçim ezildi. Zaten boğazımda bir yumruyla okuduğum kitabı bitirdiğimde göğsüme bir sancı oturuvermişti. Zor bedeller veren bir ailenin hikayesi. Gerçek bir arkadaş Hasan'ın ve kendisiyle boğuşan Emir'in hikayesi... Bazı hayatlar hiç adil değil ve bazı insanlar gerçekten şanslı doğmuyor.

Evrenden torpilim varın devamı niteliğinde, eksik kalan yerlerin tamamlanması olmuş. Aykut Oğut'u sevdiğim için bu kitabı da sevdim. Başarılı.

Stephen King'in bana göre en başarılı kitabı. Hiç sıkmayan eksiksiz bir anlatım, üstün bir hayal gücü. Kesinlikle gündüzü anlatırken bile korkulan sahnelerle dolu. Okunduktan sonra zamanla akla gelen yan hikayeler... Özellikle kitabın 'Herkes ağladığımı zannediyordu ama ben gülüyordum.' bölümünde yazan olay gibi gerçek insan gözlemleri. King'in bu huyuna bayılıyorum. Bence Stephen King'e bu kitapla başlamayın, sonra hep bu kitapla kıyaslar diğerlerini beğenmeyebilirsiniz.