Kraliçenin Soytarısı'nda çizilen Elizabeth portresiyle uzaktan yakından alakası olmadığını düşündüm.Tamamen aşkına yenilmiş bir kraliçeydi, fakat son kısma gelince ne kadar acımasız olduğunu hatırlattı.Ve Robert Dudley'in yakışıklı olmaması tam bir hayal kırıklığı değil mi?

"Geldin masaya oturdun ve hayatımı böldün bir milat gibi."

Ülkesine huzur getirmek için tahta çıkan bir kadının "Kanlı Mary" olarak anılmasının trajik hikâyesi.Ve kurgu olan kısımları ciddi anlamda kitaba bağladı diyebilirim.