okurken yer yer tuylerinizi diken diken eden olaylarin etkisinde kalacaksiniz. yazarin uslubu sizin olaylarin icinde kalmanizi ve olaylardan kopmamanizi saglamakta. yalniz;romanin baslagic sayfalari ve son sayfalari zorlama bir durus sergilemekte. baslangic sayfalarinda biyografi tadi vardi ama okurken asil olay kurgusunda bir an once rol almak ve kendinizi karakterlerin yerine koymak icin sabirsizlanabilirsiniz. baslangic sayfalari baska bir kitap veya kitaplarda daha detayli anlatilabilecek nitelikleri ve guzellikleri icermekte. son sayfalar ise yani gunumuzle baglantinin yapildigi kisim; onca anlatilan ve okurken yasadiginiz guzelligin bir anda uzerinin ortulmesine sebebiyet vermekte.

neden okunur ki böyle bir kitap. ne anlatıldığını ve niye anlatıldığını anlayamadığım bir kitap oldu benim için. kitap duyguları yaşatmaya çalışmış ama yazarın üslubundan dolayı duyguları yaşamaktan çok geçiştirmeye çalışıyorsunuz . ana karakter doğup büyüdü.iyi de bu zaman zarfında ana karakterin hiç bir duyguyu tam yaşamaması ve bize de yaşatamaması aslında yazarın ana karakteri bize yaşatamaması ile ilgili ve bu durum, kitabı etkileyicilikten uzak olarak nitelememe sebep oldu. yazarın daha önce de huzursuz Bacak kitabını okumuştum ve bu kitapla birlikte de kesin kararımı verdim. benim için Mustafa Kutlu bir daha okunmayacak bir yazar.

Maya ve Prf.Max ın hikayelerini bizlere anlatan bir roman SERENAD. Anlatılmayanların anlatılması gerektiği anlar hayatımıza beklemediğimiz zamanlarda girebilir fikri vardı romanda.Zaten beklenen hiç bir zaman beklendiği gibi gelmez. Romanda ana karakterlerin dışındaki karakterler ve hikayeleri tamamlanamamış ve hep eksik kalmış gibiydi ve sanki yan karakterler kitabı doldurmak için eklenmiş gibi durmaktaydı. Ana karakterlerle yan karakterlerin ilişkileri oturmamıştı. yan karakterlerin ilerde tamamlayıcı bir rol oynamasını bekledim durdum ama boşuna ümitlenmişim. En azından Maya ve Prf. Max çevresinde Maya'nın oğlu Kerem'in yaşantısı daha detaylı olabilirdi. Her karakterden bir tutam var kitapta ama bu durum kitaba ilave bir etkileyicilik katmamakta. Okurken Maya'dan yer yer sıkılsam da Romanda etkilendiğim en önemli yer Serena'dın tamamının dinlenildiği yerdi ve hiç bir hediyenin zamansız olmadığını anlamamı sağladı.

Okumak işkence gibiydi benim için. Sibumi nasil akiciysa bu kitap da o derece durgundu. Asil karakter aktif görevinden ayrılmış bir ajan. Yalnız aktif görevinden ayrilmisken karakterimizin zaten heyecan ve merak uyandirmayan kurguda hiç aktif olamayisi kitabı sıkıcı bir hale sormuş. İleride akılda kalabilecek hiç bir kurguyu barindirmayan bir kitap diyebilirim.

ilklerin tadı hep bambaşka olmakta. oğullar ve rencide ruhlar alper kamu ile ilk tanışmamı sağlamıştı. alper kamu sanki bu kitapta biraz durağanlaşmış. yaşı aynı kalsa da hal ve hareketlerinde bir olgunluk var gibiydi ve sempatikliğini yitirmişti.5 yaşında bir karakter gibi davranan bir yetişkin gibiydi alper ve bu durumu bana pek doğal gelmedi. oysa ki oğullar ve rencide ruhlardaki alper hem yaşının gerektirdiği gibi davranarak sizi kendisini sevmeye mecbur bırakan hem de çok bilmişliğiyle sizi kendisine hayran bırakan bir davranış içerisinde olabilmekteydi. alperin eveliyatını bilen biri olarak bu yorumları yapabilmekteyim. eğer ilk defa alper ile bu kitap vesilesi ile tanışılacaksa alperin etkisinden uzunca bir süre kurtulamayabilirsiniz tıpkı benim oğullar ve rencide ruhlarda ilk defa alper ile tanışmam gibi