İlk başlarda kitaptaki noktalama işaretlerinin minimum düzeyde kullanılmasının Saramago etkisi olduğunu düşündüm ancak ilerledikçe baş karakterin dağınık duygudurumunun ve yazım tekniklerinden çok haberdar olmamasının bundan daha iyi aktarılamayacağını farkettim. Kitabın akıcılığı da bu şekilde her sayfada daha çok arttı ya da ben anlatım tekniğine alıştıkça daha kolay okundu, bilemiyorum. Ve kesinlikle sürpriz bir sondu, küçük beklentilerle alıp sonunda nefesimi tutacak hale gelmemi sağladı. O yüzden rahatlıkla önerebilirim. İnsanın aşçı olası geliyor ama sonumun onun gibi olmasını istemezdim :)

"Sana çok önemli bir sır vereceğim: İçlerine baktığında. yetişkinler de yetişkin değildir. Dışarıdan, büyük, düşüncesiz veya ne yaptıklarını bilen kişilermiş gibi görünebilirler. Ama içleri çocukken nasılsa öyledir. Senin yaşındayken nasıllarsa öyledirler. Doğruyu söylemek gerekirse, artık yetişkin kalmadı. Koca dünyada bir tane bile yok."