Osmanlı denizci tabirleriyle okumayı zorlaştırsa da sembolik anlatımlarıyla enfes bir roman.

Orta yaş arifesinde geçmişle hesaplaşmanın Alper Canıgüzvari bir hikayeyle harmanlanması gibi olmuş. Ayça Şen'in mizahına önceki romanındakine, radyo programlarındakine nazaran çok fazla rastlanmıyor. Ama oldukça akıcı, direkt kafanızın içinde Ayça Şen Başkan'ın sesini duyuyorsunuz.

Hakan Günday'ın okuduğum kitapları arasında en gerçekçi ve en az aforizma kullandığı kitabıydı. Özellikle kuyumcu jargonunu tüm kitaba yedirmesi son derece başarılı. Vaktinde DOT'un sahnelediği, kitaba nazaran farklı son içeren oyununun uyarlamasını da Günday yazmıştı, izleme imkanım olmadı maalesef.

Filmi epey övgüye mazhar olduğu için, açıkçası uzun zamandır filmini izlemeden önce okumayı istediğim bir kitaptı. Bugün nihayet kitabı bitirdim; üstüne büyük bir hevesle filmini seyrettim. Böylesine akıcı ve karakter odaklı bir kitabın, sadece hikayeye yüzeysel bir şekilde odaklanmış bir filme uyarlanmasının hayal kırıklığı içindeyim.

Ön sözdeki,kitabın basım öncesindeki yaşananlarla ilgili bölüm, kitaptan çok daha iyiydi. Kitabı okuyunca da keşke bu kadar mücadeleye değseymiş diye düşündüm. İlk defa bir Ferhan Şensoy kitabında hayal kırıklığına uğradım.

Battlestar Galactica severlerin bayılacağını tahmin ettiğim, siyasi ve psikolojik yönleriyle saran, adaşımın hikayesi. Çevirisiyle ilgili epey eleştiriye rastlamıştım,orijinalinden okumaya niyetliydim ama çevirmenlerinden birinin Kaan Çaydamlı amir olmasından dolayı altıkırkbeşlik baskısına şans verdim. Çeviri, imla, dizgi hataları ne yazık ki gırla gidiyor. Kitabı bu şekilde okumayın derim.