Çok sever okumayı, içini dökmeyi sayfalara.. Yazmak için bembeyaz kağıtlara ihtiyaç duymaz, çünkü bilir ki hayat her zaman bembeyaz sayfalar sunmaz insanlara.. Birilerinin hüznüne ortak olunca, yüzünde gülümsemelere sebep olunca, hislerini paylaşmaya çalışınca daha çok sever yazmayı.. İyi ki şiirler var, iyi ki şiirler var ki paylaşabiliyoruz duygularımızı sessizce ve kendi dilimizce, kalemimiz döndüğünce..

Tam bir kitap tutkunuyum.

Kitap okudukça kendini cahil hisseden ve çoğu zaman kitap okurken 'ooohaaaa! bunu nasıl düşünmüş ya?!' diye delilenen birisiyim işte. Akıl sağlığımdan şüpheleniyorum bazen, sonra da diyorum ki üç günlük dünya, boşver. Gönlümün istediği, kitabı yağmurlu havada bir balkonda çay eşliğinde okumak ama o da her zaman olmuyor tabii. Daha çok okumaya başladığım koltukta kılıktan kılığa girerek gelişiyor olaylar. İş güç çok, kitap da çok ama hayat kısa; varayım gerisini biraz daha düşüneyim.