Bir sahaf kitabındaki nem ve küften elime geçen inanılmaz sevinci birilerine geçirememekten gelişti bende bu bireysellik bilinci.

Deli gibi okuyan, ki bazen bu konuda psikopata bağladığı bile görülebilir; okudukça düşünen; düşündükçe mutsuz olan; mutsuz oldukça tekrar okuyan bu döngünün içine sıkışmış sıradanın da sıradanı garip bir havvakızıdır vesselam. Kah ateşli bir feminist, kah havası alınmış bir sosyalist, kah tasavvufun sınırlarında kendini arayan kayıp bir kişilik... İnsan olmanın anlamını idrak ederken kaybolmaktan da korkmuşluğu vardır, yalnız bu durum aramızda kalsın;)

Tanrı bile insanlara kitaplar yoluyla seslendi. -Zülfü Livaneli Okuyan insanlar vardı,bir de ötekiler. -Pascal Mercier