Korkma Ben Varım

Okuduğum en absürt ama aynı zamanda en çok güldüreni,en akıcı olan romanlardan biri diyebilirim.Romanın ilk cümlesinden son cümlesine kadar adeta bir mizah serüvenine atılıyorsunuz.Elinize geçmişse veya almayı düşündüğünüz bir yapıtsa,durmayın derim.

Bir Murat Menteş klasiği. Her karakter, her olay, her cümle ayrı bir dünya. Farklı bir kafa yapısı var. O kafayı yaşamak lazım az çok.

Akıllı yazar vesselam.

Yoruldum okurken. Uzun ve mecazlarla dolu cümleleri anlamaya çalışmaktan kitabı neredeyse anlayamayacaktım... :/

Şimdi her şey iyi güzel de, Murat Menteş kelimelerin büyüsüne fazla kaptırıyor kendini bence. Hatta kelimelere yön vermekten çok kelimelerin götürdüğü yere gidiyor sanki.

Tamam kendisi zeki, farklı, hayal gücü zengin ve 'cool'

kabul ettik, bunu ispat etti bize kitabıyla.

İyi de meramı ne? Derdi ne? Kitabı bitirdikten sonra ne kaldı aklınızda? Ya da kitabı okurken kendi içinizde, kafanızda neleri gözden geçirip, üzerine düşündünüz.

İlle bir şey kalması gerekmez tabi, edebiyata bakış açınıza göre.

Ama edebiyata hayatı açık etmesi gereken, düşündürmesi, sorgulamalar tartışmalar yaratması beklenen bir alan olarak bakanlar için Murat Menteş ve Korkma Ben Varım güzel benzetmeler ve kelime oyunlarından öte çok da bir şey ifade etmiyor.

Dublorün Dilemması gibi dört farklı kişi kendilerini anlatıyorlar. Ama sanki tek kişi konuşuyor. Farklı cümleler ama üslupta bir değişiklik yok. Olaylar birbiriyle bağlantılı ama bunu D.D.'daki gibi iyi yansıtamamış yazar. Çok başarılı bulduğumu söyleyemem. İlk romanının üzerine koymasını beklerdim.