Kitap Tavsiyesi ve Fikir Alışverişi

kesinlikle Grange ın Sisle Gelen Yolcuyu okumalısınız. Muhteşem

Polisiye yazmanın zorluğu malumunuz. Bir mimar gibi her şeyin kordinatı belirlenmiş olmalı. Dahiyane sürprizler, uzaktan ve yakından farklı ama birbirine tezat düşmeyen biçimler bulmalı ve bunu okurla dalga geçmeden yapmalısınız.

Ben en son Grangé'in Siyah Kan'ını okudum. Çok etkilendiğimi itiraf etmeliyim özellikle Siyah Kan olarak kurgunun köşetaşını oluşturan imge, sarsıcıydı. Ancak bir yerden sonra -sayfa 370- yazar kitabı bir an önce bitirmek telaşına mı kapılmış yoksa o kadar karmaşık bir kurgunun üstesinden gelemediği için bütün yükü omuzlarından alaşağı etmek mi istemiş, bilemiyorum ama bir karalama olarak bitmiş kitap. Öyle yavan bir son, Siyah Kan gibi bir kurgunun hak ettiği son değildi.
Veya şöyle söylemek gerekebilir, Siyah Kan, öyle bir sebebin sonucu olamaz gibime geliyor. Okuyanlar anlayacaktır diye umuyorum.

Lafı uzatmadan (!) şu linki sizinle paylaşıyorum. Çünkü okunacak çok kitapla ve karşılığında daracık bir ömürle muhattabız.

İçtenlikle.

http://www.afilifilintalar.com/polisiye-roman-yazmanin-20-kurali

Kesinlikle katılıyorum. Şöyle de bir durum var ki; bunu sadece polisiyede değil her türde görebiliyoruz. Herkesin bildiğin teknikleri alıp öyle bir hale getirip bir de buna muazzam bir kurgu ekleyince muhteşem yapıtlar ortaya atabilecek yazarlar, o son kısma gelince ne oluyorsa birden benim lise karalamalarımı yazmış gibi oluveriyor. (Biraz abartı kaçmış olabilir ama tepkimin anlaşılması için bunu yapmam gerekiyordu.) O nedenle insan artık yeni olan ne varsa kuşkuyla yaklaşıyor. Siyah Kan'ı da okuyacağım, merak ettim. Hoş, Grange'la aram hiçbir zaman iyi olmadı nedense ama bir kez daha denemekten bir şey çıkmaz diye umuyorum. Teşekkürler hem uyarın hem sitemin hem yorumun için. :)

Ben teşekkür ederim ayvalıkkedisi. Bana en güzel kitabının Siyah Kan olduğu söylenmişti ben de ona güvenerek okudum ve yavan bir sonu göze alarak okunduğunda aslında çok da hayalkırıklığına uğratmıyor.

Grange'ın muhtelif kitaplarını okudum ve her ne zaman ki muhabbeti geçse söylediğim fikirlerimi hazır Siyah Kan adli kitabından söz açılmışken tekrar edeyim. Yazarın kitaplarında ele aldığı konularda epey araştırma yaptığı ve bunun nispetinde de bilgiye sahip olduğu yadsınamaz bir gerçek. Afrika'da bulunan farklı etnik yapılardan,sadece oraya has bitkilerden yapılan uyuşturuculardan tutunda,Orta Amerika'daki yaşama,Avrupa insanının dini konulardaki 1001 çeşit düşüncesine kadar çoğu bilgiye sahip bir yazar kendisi. Amma şu kadar var ki olayların gelişim aşamasında okuyucuya verdiği olası sebeplerden ziyade,olayların sonucunda çok alt seviyede bir sebebe bağlama özelliği var benim okuduğum kadarıyla. Şöyle ki anlattığı olayların sebebini veya çeşitli sebeplerini siz çok büyük etkenlere bağlarken yazar, aksine çok basit ve sizin umursamadığınız,burun kıvırdığınız etkenlere bağlıyor. Bu da beni ve benim gibi düşünen okuyucuyu hayal kırıklığına uğratıyor. Düşünmüyor değilim bu basite indirgeme olayını bir kenara bırakıp olayları daha çetrefilli nedenlere bağlasa okuyucuyu etkileme seviyesi artmaz mı diye? Sanırsam Grange bunu bilinçli olarak yapıyor ve "tarzım bu"mesajı veriyor bizlere. Kesinlikle çok fazla düşünmeye sevk ediyor okuyucu ki buda yeter bana...

O kadar düşündükten ve öyle çetrefilli bir beynin içinde zaman geçirdikten sonra kapıyı hemen karşımda bulmak şaşırttı beni sanırım. Dikkat çektiğiniz nokta gerçekten önemli aslında, şeyden bahsediyorum: "Şöyle ki anlattığı olayların sebebini veya çeşitli sebeplerini siz çok büyük etkenlere bağlarken yazar, aksine çok basit ve sizin umursamadığınız,burun kıvırdığınız etkenlere bağlıyor. " basit olanın önemini mi kavratmaya çalışıyor diye bir düşünce de geçti aklımdan ama yazarların gerçekte ifade etmek istedikleri şeyler hakkında konuşmak farklı geliyor, o sebeple pek bir şey de söyleyemiyorum.

Ne kadar bilgilendiği de açık. Kitabı okurken o kadar çok not aldım ki .. Üstelik sadece kendisi için gereken şeyler değil, müzik kültürü, orada kanı tablolara benzetmesi, dünyanın üzerinde bir yazar.

Grange olunca ilgimi çekti başlığın Zedka.Kalemine sağlık...

Grange in tüm kitaplarını okudum.Sisle Gelen Yolcu hariç.Tümünde de kurgudan çok bilgisine hayran kaldım.Ve beni karmaşaya sürüklediği içinse minnettar.Tess GERRİTSEN denedim ardından.Ama tuhaf oldum onun kitaplarında.-Midemde tuhaf bulantılar hissettim-.Gerçi bunu Grangenin bilgi almaya çalıştığı adamın gözünden uyuşturucu yaptığını anlatan karakterinde de hissetmiştim.Ardından Klon,Gözlerini Sımsıkı Kapat,Aklından Bir Sayı Tut gibi son dönem kitaplarını denedim.Grange başka bunu anladım.Sonunun basit bitirilişi de etrafımızda olan karmaşanın aslında basit sebeplerle başladığını söylemeye çalışması uzak bir ihtimal gibi gelmedi.O kadar kurguyu kur,sora hop bitir.Bunu bu tarz kitaplarının sonlarında sık görüyorum.Acaba yazıp yazıp amaaan ne uğraşacağım daha mı diyorlar :) :)

İşte ben de en çok ondan korkuyorum patikpat. çünkü yazıyor, yazabileceğini de biliyor. başka bir açıdan bakmayı çok istiyorum.