Kuralsız Okuma Grubu

Ben kitabın hala yarısındayım. Bu gün içinde bitirmeyi umuyorum inşallah...

Umarım bu değişim Türk Edebiyatının hayrına olur : ))

Röportaj için teşekkürler Melike. Umarım kitapla ilgili düşüncelerin için de ilham gelir, yorum yazarsın:)
Bu kitapta ya da yeni kitaplarda/öykülerde buluşmak dileğiyle...

Kitabı şu an şu saatte bitirmiş bulunmaktayım. Rikkat karakteri kitabın ortalarında beni, karamsarlığı, geçmişe takılıp kalması, mızmızlığı ile iyice bezdirse de vazgeçmedim okumaktan. Nihayetinde 2019'a onun bana aşıladığı o bedbin ruh hali ile girmek istemedim. Şükür ki en nihayetinde toparlanıp kendine geldi.

Yazar biri yaşlı, diğeri genç olmak üzere iki farklı bakış açısı yakalamış ve hayata bakış açısını ve üslubunu bu iki karakter üzerinden konuşturmak istemiş. Hem Rikkat kadar olgun bir kadın gem Esin kadar yeni yetme. Ayrıca yazarın dilinin muzipliği de hoşuma gitti. Kurduğu cümleleri , zaman zaman anlamakta zorlanarak iki kere okumak pahasına da olsa ... Ama işte şu bizim yazarlarımızın (özellikle son dönem) içine saplanıp kaldığı, tezattan anlam çıkarma, ve okuyucuya her şeyi didik didik anlatma sevdası yok mu... O upuzun cümleleri sadeleştirdiğinizde, zıtlıkları teke indirgediğinizde cümleler nasıl da bodurlaşıp, büyülü havasını kaybediyor. Tıpkı makyajlı görüğümüz ünlü artistlerin objektiflere makyajsız , alelade bir kılıkta yakalanması gibi.

Bir de yukarıda söyledğim gibi okuyucuya her şeyi tek tek anlatmak, onun durumdan vazife çıkarmasına müsaade etmeden onun yerine hissetmek, onun yerine düşünmek, onun yerine fikir yürütmek. keşke biz "cahil" okuyucuları biraz kendi halimize bıraksalar, anlatacaklarını bizim algı sahamıza girmeden anlatıp çekilseler de bizde rahat rahat beyin fırtınası yapabilsek.

Şimdi tamam ile haksızlıkda yapmayayım. Çok esaslı tespitleri de var. Özellikle annesi ile son buluştuğu kısmı çok beğendim.

Benden şimdilik bu kadar.. : ))

Aslında Nermin yıldırımın üstünde çokça durmadığı bazı karakterlerin üstüne gidilse bence çok daha çarpıcı diyalogların, olayların yaşanacağı bir kitap çıkardı ortaya. Mesela Kuran ayetlerinde bahsediyormuşcasına kesin ve anlamlı hükümler veren bir deli vardı. Çok ilginçti bu karakter bana göre. Keşke Nermin Yıldırım biraz daha cesaretle gidebilseydi o karakterin üstüne. Halbuki arada bir yerde sıkışmış kalmış.


Aradan zaman geçtikten sonra yazmamı garipseyebilirisiniz ama ben böyleyim : ))

Bir kitap benden hemen silinip gitmez, üstüne uzun uzadıya düşünürüm, kendi kendime çıkarımlar, tahliller yapmaya devam ederim.

Günaydın, iyi haftalar
Bilge'cim garipsemeyiz aksine pek de güzel olmuş deriz:) kitaplar ayrı dünyalar her birimiz için farklı açılımlar ve anlamlar...
Nermin Yıldırım benim içinde bu kitapta biraz çekinik ve kaçak oynamış gibi... Diğer kitaplarında bu tarz bir yaklaşım görmemiştim. Sana katılıyorum her karakterlerin her biri bir kitap olacak şekilde bile anlatılabilirdi. Ama bir radyo söyleşisinde dinledim yazarı; orda bilerek böyle bıraktığını söylüyor karakterleri, kitabı. Yazarlık kariyerinin başında kitaplarında hiç bir soru işaretinin olmaması gerektiğini, okuyucuya her şeyi göstermek ve onu yönlendirmek gerektiğine inandığını söyledi. Ama şuan ki düşüncesi ise okuyucunun kitaba dahil edilmesi gerektiği yönündeymiş. Karakterin ve olayın belirleyicisi kendisi ve farklı farklı çıkarımlar ve sonuçlar çıkarıcısının okuyucu olması gerektiğini düşünüyormuş. O yüzden de böyle bir kitap yazmış. Herkesin zihninde farklı Esin, Rikkat ve diğerleri... Genel kalıplar belli ama hepsi farklı...

İnsanlar değişiyor ne diyelim, yazarın tercihi:))

Yine çok güzel yorumlar yapmışsınız. Ben kitabı çok sevdim fakat yorum yapamıyorum malesef. Yorum yerine Nermin Yıldırım'ın röportajını paylaşayım sizlerle, aslında röportajda Dokunmadan kitabıyla ilgili konuşuyorlar ama dayanamamış araya Misafir'i de katmış. Ben çok keyif alarak dinledim.

https://open.spotify.com/episode/2pwAXFifxMcyzLn3xgAAji?si=pFSSSF7iQXaeaCWtFAJ3-g&nd=1

Günaydın iyi haftalar:)
Nermin Yıldırım benim son yıllarda okuduğum ve en çok beğendiğim Türk Edebiyatından isimlerden biri. Kendisiyle Dokunmadan kitabıyla tanıştım. Gerçekten çok iyidi. Ardından Unutma Dersleri ve Rüyalar Anlatılmaz ı okudum. ve gerçekten çok iyi bir kalem.
Ama bende bu kitabında diğerlerini baz alınca eksiklik hissettim. açıkçası bunu merak ettim neden böyle bir tercih yaptı, acaba devamını mı yazacak kitabın diye... Birçok röportajını okudum ve söyleşisini dinledim. en son iki üç önce bir radyo söyleşisi vardı. Orda tam da bu soru soruldu. Neden bir şeyler eksik kaldı? Diyor ki : roman yazmaya başladığımda kitabımda hiç bir soru işareti olmamalı, tüm olaylar açıklanmalı diye düşünüyordum. zamanla okura da bir şeyler bırakmalı. onlar da kendi dünyalarında benim çizdiğim kurguya katkı sağlamalı diye düşünmeye başladım. ki bu kitapta aslında onların dünyasına bıraktım bir çok şeyi. ben genel bir düzlem yarattım, karakterleri tanıtacak birçok ipucu verdim. bir olayın bir ucundan tuttum ve taşıdım. hikayeye vermek istediğim tüm mesajları sığdırdım. gerisi okurun dünyasına ait.
böyle böyle anlatıyor Nermin Yıldırım:)
Sonra dedim ki bu da böyle olsun, kendimce Esin'e, Rikkat'e bir geçmiş ve gelecek belirledim. Düşününce sevdim bile:))

keyifli okumalar:)

Merhaba Tekrar.

Öncelikle hoşgeldiniz Miray ve zaten burada olan Özgür Gelecek:)

Karakterlerle ilgili herkes birer parça bir şeyler yazmış, sayenizde biraz daha iyi oturabildi. Okurken karakterleri çok benimseyemedim çünkü, bazı şeyleri gözden kaçırmışım. Rikkat'in ortalama olma isteği mesela. Bazen gerçekten kendimize zincirler vuruyoruz...

Bu arada Canan'la ilgili intihar görüntülerini Rikkat izlemişti sanırım, yani Adem ona kötü davrandığı için intihar etti muhtemelen, o konu net gibi geliyor bana.

---

Bir de Melike'nin tavsiye ettiği sohbet programı çoook güzelmiş, sadece Nermin Yıldırım yok, başka yazarlarla da sohbet var, herkese tavsiye ederim ben de:)

Selamlar...

Herkese merhaba :)
Bu benim Kuralsız Okuma Grubu'nda okuduğum ilk kitap ve yazacağım ilk yorum.
Nermin Yıldırım ile de ilk tanışmam. :)
Esin ve Rikkat. Ayrıca Canan... Esin karakteri 19 yaşında. Babasız büyümüş. Annesi evhamlı ve korku içinde yaşıyor. Esin'de sadece korkmayı öğrenmiş. Her şeyden korkuyor. Bu noktada Rikkat ile aynı yerdeler. Rikkat yıllara rağmen korkularından kaçıyor bir türlü yüzleşemiyor fakat Esin genç olmasına rağmen korkmamak zorunda bırakılıyor. Esin günümüz gençlığıne benzetilmek istenmiş sanırım ama pek başarılı olunduğunu söyleyemeyeceğim. Nostalji tv izlemesi gerçekten bizim için güzel bir nokta çünkü kendimize yakın bulabiliyoruz. ( Yazar da otuzlu yaşlarda.) Mamafih, ben bir türlü Esin karakterini sevemedim. İnsanların onu sevmesi için yaşıyor ve bu uğurda insanları, arkadaşlarını kandırabiliyor. Günümüz suni ilişkilerine gönderme olabilir.
Rikkat karakteri Esin karakterine göre daha iyiydi. Erken yaşta annesini kaybetmesi ailesinin dağılmasına neden olmuş. Kendisini hep dışlanmış hissediyor. Sevilmediğini ve güzel olmadığını düşünüyor. Babasını memnun etmek için yaşamış ama hep "ortalama" olmayı kabul etmiş. Asım ile yaptığı yüzleşme annesiyle, babasıyla, kendisiyle, hayatla yaptığı bir yüzleşmeye ve kendini kabul edişe dönüşüyor. Yaşamak diyor ya yaşamak gerek...
M3, sağlık bakanlığı, savunma bakanlığı, akıl hastanesi, deneyler, bombalar, cinayetler... Ben son noktası anlatılmayan kurguları pek sevemiyorum. Tamam 101 numarada M3 ler ile deneyler yapılıyor. Sonra ne oluyor? Kimse için önemli değil. Rikkat kendi iç savaşında Esin Adalı'nın zoruyla kaçma derdinde. Canan intihar mı etti yoksa öldürüldü mü? Farkındayız ama hiçbir şey yapamıyoruz o zaman unutalım sadece kendimize bakalım mı? Körü körüne bağlı olalım asla sorgulamayalım. Sorgularsak eğer emeğimizin hiçbir anlamı olmaz nasılsa her şeyi kaybederiz mesajı güzel ama benim için "umut" olması için kitaplarda olsun bir adım atıldığını okumam gerekiyor. O yüzden benim için eksik kalmış çok nokta var.
Korkmadan kendimiz için yaşayalım diyor kitap. Genç yaşlı olmak fark etmez sen kendini kabul etmezsen hep eksik kalırsın diyor. Çok daha etkili şekilde de söyleyebilirdi.
Yazarın başka kitaplarını da okumayı düşünüyorum belki tarzı ile ilgili bir durumdur. Öneri için çok teşekkür ederim.
Sevgiyle ve kitapla kalın...