Okuma Kulübü

açıkçası seri kitaplarını beğenmiyorum örneğin açlık oyunlarının 2 kitabını okudum gerçekten sürükleyici kitaplar ama bana ne katıyor hiçbir şey şimdi 3. kitabı alma gereği duyuyorum tıpkı lisedeki zorla okutulan kitaplar gibi 3 tane kalın kitap bitireceğime daha edebi zevk veren ve mesela 3 farklı hikaye 3 farklı düşünce sahibi olacağım ama eminim çok güzel seri kitapları da vardır bunları da öncelikle okumak istediklerimden sonra okuyacağım

@ehlifasil ben onlara niteliksiz popüler roman fabrikası çalışanları diyorum,bir roman için 12 yıl çalışan bir yazar vardı (adını unuttum şimdi hatırlarsam yazarım) onu düşünüyorum birde bunlara bakıyorum ve acaba o adam salakmıydı okadar ugraşıyordu diye düşünmeden edemiyorum.

İskender Pala. Zamanında, yapılan eleştirilerin haksız olduğunu, abartılı olduğunu fazlasıyla savunuyordum ama artık benim için de durum değişti. Sakin ol İskender Baba, iki ayda bir kitap mı çıkarılır? Her hafta imza günü mü yapılır, fabrika oldun eyice.

Fazla aşk kokan günümüz kitaplarını okumuyorum,yazılırken içinde emek olmadıgını düşünüyorum ve örnek olarak Mehmet Coşkundeniz gibi bir saçmalıgı öneriyorum.
İkinci bir kanıda ise genele uyarak Elif Şafak diyorum.Özellikle Türk bir yazar olmasına ragmen kitaplarını ingilizce yazması ve çevirisinde yapılan binlerce anlatım hatası,entellektüel kalem yaratma çabasıyla tüm eskileri paçavra edip bir kenara atması.vs,vs,vs...

hıms ...

bu konuda çokça Elif Şafağa değinilmiş, fazla reklam ikonu olması vesaire vesaire Elif Şafaktan çok Aydın Doğan ve Doğan yayıncılık taktikleri ...
kendimden bahsedecek olursam Elif Şafak, İhsan Oktay Anar ile birlikte en beğendiğim fall Türk yazardır ... daha doğrusu 'dı ...
neden böyle olduğu konusuna gelirsek, beni asıl rahatsız eden reklam furyası değil ...
şöyle ki; bir şarkıcı-grup yada müzisyenin "iyi" liğini tartışırken şuunu sorarım, en sevdiğin parçası ne?
10. albümü çıkmış bir müzisyenin bence en iyi parçası 2. albümünde yer alıyorsa o müzisyen o kadar iyi değildir ...
bence "iyi" bir müzisyen her albümünde kendine bir şeyhler ekleyen müzisyendir ...

bende Elif Şafağın İskender i dışında bütün "kender" leri var, lakin baba ve piç romanından sonra hep benzer anlatım tarzları var yeni bir şey yok ...
farklı albümler ama benzer tınılar ...
buna birde köşeli yazılarını kesip kesip yeni kitaplar kolajlaması (!) kendisini iyice gözümden düşürmeye başladı ....
yoksa yazıları hala okunur hala güzel fena değil lakin bu yazıları zaten okumuş biri için kağıt helva pamukşeker şemspare tayyörname firarperest hayalperest kitaplar pek bir şeyh ifade etmiyor ...

Canan Tan ı ise hiç okumadım ...

3 kitabını okuduktan sonra Paulo Coelho okumamaya karar verdim.3 kitabında da sıradanlıktan öte geçmeyen bir anlatım ve kendini tekrar vardı.

Kişisel gelişim türündeki kitapları okumuyorum. Çünkü bu kitaplarda anlatılanların yazarının kendisine bile faydalı olduğunu düşünmüyorum. Bu tür kitapların tamamının aynı lafları sürekli evire çevire tekrar ettiğini düşünüyorum.

vampirli kitapları okumayı bıraktım çünkü hayalimdeki vampir imajını bozuyolar. popüler vampirin olmaması gerekir helede best seller sa .

Gayet tabii ki edebiyat ve ideoloji ayrı düşünülemez ama unutulmamalı ki ideoloji sadece edebiyatın malzemesi olabilir. Asla ve asla edebiyat herhangi bir ideolojinin yayılma aracı olamaz. Örneğin roman başlı başına ulaşılması gereken bir amaçtır ve bu amaca ulaşmak için politik karışıklıkların olduğu bir dönemi, bir köy okulunu, fabrika bahçesini, bir sarayı vb. kendine malzeme yapabilir. Ama sanat hiçbir ideolojinin kürsüsü olamaz.
Aksi bir anlayışta insanlar tarihlerini romanlardan, filmlerden öğrenmeye kalkarlar ki bu günlerde bunu sıklıkla görüyoruz ve tabii korkunç sonuçlarına da tanık oluyoruz. Belki yeri gelince edebiyat bir okul gibi kullanılabilir ki tarihte örnekleri vardır (ör: Tanzimat). Ama bunlar estetikten yoksun, kalıcılığı olmayan metinler yani edebi müsvetteler olma seviyesine ulaşabilirler ancak. O da gerçek edebiyat değildir.

"Ben politika yapmıyorum" demek bile politik bir duruştur. Bu bakımdan suya sabuna dokunamadığı iddiasında olan ve sözüm ona içine kapanan metinler de basbayağı politiktir. Tanpınar ve çömezlerinin yazdığı da gayet tabi politiktir. Edebiyat gökten zembille inmedi, edebiyat ve tüm diğer sanat dalları gerçekliğin yeniden üretimidir, hayata bir yerden değiyordur. Bu bakımdan Don Kişot'un da, Tutunamayanlar'ın da, İnce Memed'in de bir ideolojisi vardır...