Leylak Kokusu duymaya umudu olanlar ..

Günaydın

Hoşbuldum :)

ilkokul 2. sınıfa gitmektedir erkek çocuğu.
Okuluna tiyatro oyunları gelirdi belli zamanlarda.
Çocuk babasının o oyuna verecek parası olmadığını bildiğinden hiç söylemedi bile.
Oyun günü bilet almayan sadece kendisi vardı sınıfında. Herkes oyuna gidince o yalnız kaldı.
Tek başına oturdu oyun sonuna kadar koca sınıfta.

Baba öğrendi bunu çok sonra içi sızladı. Yıllar geçmesine rağmen geçmedi o sızı .
Hala aklına gelir

Tutamaz gözyaşlarını baba.

Keşke Nazım kadar güzel ve naif hoşgeldiniz diyebilseydik ;

hoşgeldin kadınım benim, hoşgeldin
yorulmuşsundur,
nasıl etsem de yıkasam ayacıklarını...
ne gül suyum ne gümüş leğenim var...

susamışsındır
buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim

acıkmışsındır
sana beyaz keten keten örtülü sofralar kuramam
memleket gibi esir ve yoksuldur odam

hoşgeldin kadınım benim, hoşgeldin
ayağını bastın odama,
kırk yıllık beton çayır çimen şimdi

Yinede BİZİM grubumuza hoşgeldiniz

14 Şubat ;

Seni seviyorum dedi kadın
Bende dedi adam
de ayrı dedi kadın
Yerin belli içimde dedi adam
Yerim dedi kadın

Annesi doktor muayenesine girerken rica eder azıcık şurada dursun ..

Minicik bir kız çocuğu.. Sordum adın ne nasılsın neler yapıyorsun .. Sadece son soruya cevap verdi ..

- Düşünüyorum...
-Noldu , ne düşünüyosun?
-Babamı...
-???
-Benim babama ne oldu biliyo musuuuuun?
- ... Bilmiyorum...
- Dur söyliyim... ama yok söylemiyim anneme söz verdim.
- Söyleme o zaman , annen kırılmasın sana.
-Yok söylicem ama ben benim babam vefat etti

- (ne demeliyim?)
- O şimdi cennette
- Evet görüyor seni oradan. çok mutlu oluyordur sen bu kadar güzel bi kız olduğun için. (başka ne demeliyim???)
-Maç izlerken kalp krizi geçirdi, sonra annem onu hastaneye götürdü, ablam yoktu amcam da yoktu bi tek annem vardı. annem onu hastaneye götürdü ama babamın kalbi durdu, kalbi durunca da vefat etti. Şimdi cennette.

Sonra artık Anne geldiğinden gitmesi gerekir. o küçük kıza el sallanır ışıl ışıl gözlerine bakılır.; ve düşünülür ; Çiçekler ölür. Böcekler ölür. Boşa giden zaman ölür. Yorgun olan, Hasret çeken ölür. Tek hücreli canlılar, Çok hücreli canlılar, Hayvanlar, Bitkiler ölür. Afrika'da binlerce insan açlıktan ölür. Ama anne, baba, eş, dost... vefat eder , ve bu kelimeyi de, büyük küçük herkes bir gün öğrenir. Hatta hayatın gerçeğine baktığmızda bu ufaklığın yaşı ortalama öğrenme yaşı bile olabilir. Ama karşılaşınca fena oluyor insan. Sağ ve sağlıklı bir baba sahibi olmak, İçten içte batıyor insana. Çünkü insan, babasızlığı bilmiyor da olsa, Babasının hayatındaki önemini gayet iyi biliyor...