Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

İnsan bazen tüm biriktirdiklerini riske etme pahasına, kendine sakladığı ya da düşünde yarattığı bir aşk bahçesinde, gizliden gizliye bir heykel yapar gibi ilişki tasarlar. En mahrem duygularını vehmeder, arzularını giydirir ona...
Aslında gerçek değildir,heykeltıraşın hayalidir o... Tanrısal bir coşkuyla yoğurup gönlünce şekil vereceği, üzerinde fantezilerini gerçekleştirebileceği bir heykel...

Bu hayal iki türlü son bulur: Ya heykel bir baskında ele geçirilir. Veya model, heykeltıraşın düşlediği biçimi alamaz. Çünkü, "İnsanın ne olabileceği, ancak ne olduğuyla sınırlıdır." Sonunda heykel kırılır; ama kırılırken riske edilmiş öbür hayatlara da kıyar.
Artık heykeltıraş için nedamet(pişmanlık) günüdür.
O gün, " Sever öldürdüğünü ve öldürür sevdiğini..."

Düşlediğimiz bir sevgili,okul,iş,evlilik,hayat v.s. bunlar gerçekleşmediğinde = KOCAMAN bir mutsuzluk
Her şey olacağına varır, hayattan bizim de payımıza bu düştü demeli ve yola devam etmeliyiz ;)

Aşk devrimcidir.
Otorite,düzen,nizam tanımaz.
Çoşkuyla çarpan iki kalbin yarattığı etkiye hiçbir diranç dayanmaz.
Sınırlar, harp içindir; aşk sınırdan anlamaz.
Yaş,sosyal statü,renk,ırk,cins,dil,mezhep,milliyet farkı,tutkuya mani olamaz.
İki yürek buluştu mu onları dizginleyen çitler,bariyerler,örf ve adetler, gelenek ve görenekler, ilkeler,nizamnameler,akrabalar ebeveynler tutuşur.
Ten,derde ilaç olur; ölüm ayrılığa yeğ tutulur.
Seven iki yürek,ayrılmaya zorlandıkça birleşir.
Aşk, yalnızca içeriden yıkılabilen kaledir. Sadece aşıkların birbirini yemesiyle yok olur.