Uzunharmanlar'da Bir Davetsiz Misafir

Ömer Seyfettin'in "Perili Köşk"üne benzeyen hikayesiyle başlayan kitap özünde; benimde inanıp kabul ettiğim bu yüzden iç huzurumu sağlayan sırrı fantastik ve gizemli kurgusuyla mizahi anlatımı birleştirerek, kahramanlarını betimlemeleri sayesinde sanki tanıyormuş hissiyatına düşüren simalar yakıştırmanıza neden olan anlatımıyla gözler önüne seriyor. Öze gelmeden önce; Kitabı okurken kurguyla ilgili kafanızda çeşitli olasılıklar türetiyorsunuz o arada bir sürü felsefik kelimenin altını çiziyorsunuz derken kitap bitiyor ve ters köşe. .Kendinize algı sorunu yaşıyorum sanırım diye kızıyorsunuz çünkü kitabın sonu başından belliymiş işte bu yaza.rın zekası Türk edebiyatında dram yapmadan güle oynaya okuyucusunu dumur eden kaç yazar var ki! Kitaptan kendi fikirlerimi izole ederek öğrendiklerim;
★ Yasaklamadan yasaklama nasıl yapılır? Yasaklama biçimleri nelerdir?
★Toprak hayat mıdır ölüm müdür ?
★Kolay ikna olmak zaaf mıdır erdem midir?
★Karşılıklı konuşma ve dinleme nasıl olmalıdır?
★Bildiklerini kullanmazsan bilmiş sayılır mısın?
Ve öze gelecek olursak;
Denge ve denklem."Hayat öyle bir denklemdir ki, her anında, her parçasında reaksiyona girenle çıkan birbirine denktir". Yani ne kadar kazanan varsa o kadar kaybeden olacaktır! Kazanan aynı zamanda kazandığı kadarını da kaybedendir! Güldüğün kadar ağlayacak, aldığın kadarını vareceksin Ilahi espride bu böyle..
Kitaptan altını cizdiklerim:
-Bir yokluğun içinde kanat çırpıp giderken, hayatta mı yoksa ölü müsün bunu dahi bilemezsin.Ne zaman ki baska yaşayanlar gördün o zaman yaşadığını anlarsın!
-Zaman herkesi unutkanlastırabilir mi?
-Dert dertse eğer, bugünden yarına azalabilir mi?