Titus Groan

Gormenghast, bilinmeyen bir yerde, bilinmeyen bir zamanda var olan bir gotik şato; Gormenghast, bir hanedan, bir isim, bir var oluş biçimi… Geleceğe değil, geçmişe dönük yüzü; var olduğu her an değişimi reddeden, geleneği kucaklayan bir sistem... Gormenghast, bir ritüeller bütünü, niye yapıldığı, nereden çıktığı bilinmeyen ve sorgulanmayan bir ritüeller dünyası. Öyle ki, onun ve geleneklerinin dışında sanki hiçbir şey yok, şatonun dış duvarlarına yapışık evlerde yaşanlar bile sanki buraya ait değil.

her karakterin tüm ruh hallerini tamamen içinizde yaşıyorsunuz. bir başyapıt.

“neredeyse unutulmuş insanlar: İrkilmeyle ya da yinelenip duran bir düşün gerçek dışılığıyla anımsanan bir soy.”

“Şimdi kapılar savrularak açılmaya, koridorlarda sesler yankılanmaya, duvarlarda ışıklar titreşmeye başlayacaktı. Şimdi taş peteklerde ihtiraslar kilden formlar içinde dolaşacaktı. Gözyaşları ve tuhaf kahkahalar olacaktı. Gölgeli tavanların altında vahşice doğumlar ve ölümler yaşanacaktı. Ve düşler, ve şiddet, ve hayal kırıklıkları. Ve yakında alev yeşili bir şafak sökecek. Ve sevgi isyanını haykıracak! Çünkü yarın başka bir gün…”

betimlemelerin muazzamlığı ile Mervyn Peake ve Dost Körpe'nin muhteşem çevirisi.