Kırmızı Piyano

https://illekitap.blogspot.com.tr/2018/03/josh-malerman-krmz-piyano.html

Veee adından fazlasıyla bahsettiren Josh Malerman'ın kurgularından biriyle tanıştım. Sevdim mi sevemedim mi kararsız olsam da bu kitapla ilgili uyarıldığım gerçeğini de dile getirmeliyim. Kafes en zirve kitabıymış bu yüzden diğer kitapları Kafes ile bir tutulmadan okunması gerektiği konusunda uyarıldığım için çok çok büyük beklentiyle başlamamıştım bu kitaba... yine de ne düşünmem gerektiği konusunda kararsız kaldığımı da söylemeliyim.

Josh Malerman'ın ilginç ve merak uyandırıcı bir hayal gücü olduğunu itiraf etmeliyim. Kırmızı Piyano cidden değişik, merak uyandıcı ve ilgi çekici bir kurguya ev sahipliği yapıyordu. Ama aynı zaman da da oldukça zor akan bir kitaptı benim için.

Kitap, hükümetin keşfettiği değişik bir sesi, dinleyeni hasta eden ve neredeyse öldüren bir sesi araştırmaya başlar ve bunun için daha öncesinde orduda görev yapmış bir müzik grubu olan Danes'i sesin kaynağı olan çöle gönderirler. Zaten konuda öyle başlıyor.

Kitabın anlatımı bir geçmişe bir şimdiki zamana gidip gelerek anlatılıyor. Yani grubun çöle gitmesi anlatılırken diğer yandan da çölden dönen tek kişi olan grubun piyanisti Philip'in hastanedeki tedavi sürecini anlatıyor.

Ama denildiği gibi gerilim yaratan veya korkutan bir kurgu yoktu bence ki ben genelde çok çabuk korman biriyimdir. Ama bu kitapta o hissi yaşamadım. Daha çok bilinmeyeni bulma çabasının merakı içerisindeydim.

Kitabın durgun gittiği, heyecan yaratan ya da nefes kesen olayların olmadığını söylemeliyim. Bir iki sahne de heyecanlandım aha olay... ortalık hareketlendi diyerekten ama o da sadece birkaç sayfadan ibaretti.

Hele son sayfalarda aha dedim bari kapanış nefes kesici olsun dedim öyle hisseder gibi oldum ama o da elimde patladı. Çünkü bitişi bile ee yani bu kadar mı diye bitti.

Yani anlayacağınız ben kitabı sevip sevemediğime karar veremedim. Konusu evet ilgimi çekti, o sesin kaynağı, detayları vs çok iyi kurgulanmıştı ama aynı zamanda durgunluktan da sıkıldım bitsin artık hissiyle de okudum.

Gerilim mi? Bence değildi. Korku mu? Asla değil. Gizem mi? Sanırım bu kitaba verebileceğim evet cevabı sadece bu soruya olurdu.

Tavsiye eder miyim? Bilemiyorun, sizin tercihiniz. Ama evet, Kafes'i de okuyacağım ama hemen değil. Bu kitabın üzerinden biraz zaman geçsin yoksa sıkılacağım bir kitaba başlıyorum modunda okuyacağım. Bu yüzden şimdilik ara veriyorum Josh Malerman'ın kalemine.