Kayıp Dük (Two Dukes of Wyndham #1)

Öncelikle Jack T.T demek istiyorum. Benim için mükemmel erkeğin sayfalarda-vücut-bulmuş-hali idi. Eğlenceli, kıvrak ve keskin bir zekaya sahip, her durumda ortağı yumuşatan, mükemmel gülüşü olan, espri yapamdan duramayan evet evet işte Jack. Birçok romanın başkahramanına hatta yan kahramanına okurken sulanmış olan ben için Jack en iyisiydi -tabi daha önce bunu söylediğim karakterler varsa bir özür dilerim onlarda, onlar da en iyisi-.

Bir kere şu klasik ama ben evlenenmem ama ben sevemem ama sen fakirsin ben zengin sen kızsın ben erkek reddesine varan saçmalıkları görmediğim için çok mutluyum yani uzamadı en azından. Okuduğum çoğu dönem romanının aksine balolarda, partilerde geçen olaylar yoktu; her şey o şato çevresinde oldu ve bitti. Açıkcası hoş bir değişiklik oldu, beğendim. Thomas biraz muallakta kaldı sonda merak etmiyor değilim. Son deyince sondaki epilog tarzı yer çok hoş olmuştu, tam beklediğim gibiydi. Aksi olmasına rağmen düşesi sevdim, Thomas'ı sevdim, Amelia'yı sevdim, Grace'i sevdim (Gerçi ondan daha farklı davranmasını beklerdim, mesela büyüğü o neşeli aile ortamını düşese yansıtıp onu biraz olsun yumaşatabilmesini filan, bunun yerine düşesle duygusal bir bağ geliştiremedi başlarda; üzücüydü.), Jack'ın teyzesini sevdim, Jack'a bayıldım.
Eğlenceli ve entrikalardan uzak romantik bir roman arıyorsanız bu kitapta hepsi.