Kaldırım Mühendisi

Rant uğruna şehrin dokusunu katledenler kara mizah eşliğinde anlatılmış. Mehmet Artemel gibi bir hocanın öğrencisi olmak isterdim ama sanki Yılmaz Özdil yazısı okuyormuşum gibi yazarlığı beni sarmadı.
Yine de Gezi direnişine cuk oturan bir bölümüyle de beni tavladı:
"Doğrudur, İstanbul'un şekilsiz bir kente dönüştürülmüş olduğu aşikar. Fakat bu şehirde öyle bir sabır vardır ki asırlar alır küpünden taşırmaya, ama ah bir kızdı mı, o Akdeniz mizacı yok mudur! Ne tencere kapağı kalır, ne bardak, çanak. Yakaladığını fırlatır, atar, alaşağı eder adamı. İstanbul'da sanıldığının aksine insanın kendi nefsine hakim olması gerekiyor. İnsan kendini İstanbul'dan büyük görüp ona tahakküm edebileceğini sandığı anda bu sessiz dilber öyle beklenmedik bir darbe vurur ki neye uğradığınızı anlayamazsınız. Onun gizemini hiç ama hiç kimse çözemez. Birçok kral, birçok sultan onu fethettiğini, sırrını çözdüğünü zanneder, ama ancak iş işten geçtikten sonra anlar ki ruhunu elde edebilmeye bir o kadar uzakmış....."