Isla ve Mutlu Son (Anna and the French Kiss, #3)

http://fairytaleess.blogspot.com.tr/2016/05/isla-ve-mutlu-son-kitap-yorumu.html

Kitap boyunca yaşadığım onlarca duyguya rağmen yüzümde hep bir tebessüm vardı. Yine Lola ve Komşu Çocuk'ta olduğu gibi bu kitapta da içimizi ısıtan bir aşk hikayesi okuyoruz. Ama şunu da söylemeden geçemeyeceğim ki, Lola ve Cricket ikilisini her ne kadar sevsem de Isla ve Josh benim için apayrı bir yere sahip oldular.

Kitap ana karakterimiz Isla'nın yıllar boyunca aşık olduğu çocuk Josh'la karşılaşmasıyla başlıyor. Sonrasında da mizahi bir dille ikilinin yaşadıklarını okuyoruz zaten. Kitap da eksik yönler de vardı var olmasına ama kitabı genel anlamda bir bütün olarak çok sevdim. Benim eksik daha doğrusu gerçekçi bulmadığım kısım, ikilinin ilişkisinin çok hızlı gelişmesiydi. Yani evet bu bir kurgu ve evet okurken gerçekten keyif aldım ama bana göre biraz mantıksız ve hızlı geçen bölümler de vardı.

Kitapta sevdiğim bir diğer nokta da, aşkın yanında dostluğun da ön planda olmasıydı. Ve son kısımda serideki diğer karakterleri görmek çok hoşuma gitti. Lola ve Komşu Çocuk'u okumadıysanız bile bu kitabı okuyabilirsiniz. Diğer karakterler de kitapta yer alıyor ancak yan karakter olarak bulunduklarından, bu durum olayların akışını pek etkilemiyor. Diğer kitaplar demişken Anna ve Etienne'nin hikayesini okumak için gerçekten sabırsızlanıyorum. Umarım bir sonraki kitabı Yabancı Yayınları çabucak çevirir. Ayrıca kitabın baskısına BA-YIL-DIM! Gerçi serinin tüm kitaplarının basımı böyle şeker tadında.

Değinmek istediğim bir diğer konu kitabın kapağında yer alan yorum. Gerçekten bunu söylemezsem rahat edemem. Kapakta 'Stephanie Perkins'in bizim zamanımızın Jane Austen'ı' olduğundan bahsedilmiş ve ben de delicesine bir Jane Austen hayranı olarak içtenlikle bu yoruma katılıyorum. Tek farkları, biri unutulmaz kadın karakterleriyle nam salmışken, diğeri alışılmışın dışındaki erkek karakterleriyle karşımıza çıkıyor. Tartışmasız ortak noktalarıysa, kitaplarında işledikleri aşklarla içimizi ısıtmaları.
Normalde teşekkür yazılarına göz atmam bile ama nedense gözüm teşekkür bölümünün son kısmına takıldı ve iyiki de takılmış diyorum. Yazar, son olarak kocasına teşekkür ediyordu. Oluşturduğu Etienne, Cricket ve Josh karakterlerinin aslında kocasında gördüğü parçalar olduğunu yazmıştı ve bu benim gerçekten çok hoşuma gitti. Vıcık vıcık aşk hikayelerini sevmem ama böyle gerçek duygularla yazılmış sıcacık aşk hikayelerini okumaktan büyük keyif alıyorum. Sizin de kafanızı dağıtabileceğiniz, güzel bir kitap olduğunu düşünüyorum Isla ve Mutlu Son'un.