Her Kalp Kırılır

Yazarın ismini görmem bile kitabı okumama yeterken, böyle albenisi olan tatlı mı tatlı ciltli bir kapak ile almama gibi bir ihtimali ortadan kaldırdı.
Kapağına resmen aşık oldum.
Belli bir yaşa kadar tek başına ayakta kalmayı başaran Beyah, beklenmedik bir olayın yaşanmasıyla birlikte yıllardır görmediği babasının yanına Teksas’a gitmek zorunda kalıyor. Orada yeni komşuları Samson ile tanışmasıyla Beyah’ın hayata bakış açısı değişmeye başlıyor.
Akıcı, kolay okunabilir bir kitaptı. Öncelikle kitabı çok beğendim; yalnız bir şeyler eksik geldi, kurgu daha dolu olabilirdi. Özellikle de bu kitapta, yan karakterler fazlalıkmış gibi hissettim. Yazar daha çok Beyah’ın umutsuzluğunu ve Samson’un gizemini göz önünde tutmuş.
Ama geneline bakarsak akıcı, dram ağırlıklı güzel bir kitaptı.

----------


“O halde arkadaşız,” dedi, ellerini ceplerine sokarak.
İstemsizce gülümsedim. “Senin gibiler benim gibilerle arkadaş olmaz.”
Hafifçe başını yana yatırdı. “Bu biraz küstahça oldu.”
“Bunu evsiz olduğumu düşünen biri söylüyor.”
“Yerden ekmek alıp yedin.”
“Açtım. Sen zenginsin, anlamazsın.”


*********


Güneş her ne kadar ışıl ışıl doğmaya başlamış olsa da fırtına yaklaştıkça giderek kararıyordu. Gökyüzü aradan sızmaya çalışan her renk tonunu yutmaya çalışıyor gibiydi ve bir süre sonra her şey griye döndü.
O anda yağmur başladı. Balkonun üstü kapalıydı ve rüzgar o anda çok şiddetli olmadığından, dışarıda durup daha on beş dakika önce umut verecek şekilde başlamış bir şeyin yavaş yavaş nasıl hüzünlü bir hal aldığını seyretmeye devam ettim.