Derviş ve Ölüm

.''öldüğüm gün taşınırken tabutum acı duyacağını sanma bu dünyanın ardından...
ağlayarak yazık oldu diye konuşma.
yok oluyorlar mı batınca güneş ve ay?
ölüm sandığın şey, aslında doğuştur.
zindan gibi görünür mezar, oysa ruh özgürlüğe kavuşur
hangi tohum büyümez ekilince toprağa?
insan tohumundan şüphen mi var yoksa?''

Bosnada inançlarına koru körüne bağlı bir dervişin değişim öyküsü muhteşem bir eser. okunulması gereken ilk 100 itap arasına girer bence.