Ölü Ozanlar Derneği
N. H. Kleinbaum, Gül Yılmaz (Çevirmen)
En Son Değerlendirmeler
Bir eğitimci olarak okumaktan gurur duyduğum ve her eğitimcinin okuması ve filmini izlemesi gerektiğini düşündüğüm güzel bir kitap.
Bu kapağı ilk defa görüyorum,benim kitabım biraz eski baskı fakat aklıma takılan şu oldu neden Robin Williams'ın adı Kleinbaum'un adından daha büyük ve görülebilir bir yere yazılmış ?
Dış dünya ile bağlantısı kopmuş olan öğrencilerini değiştirmeye çalışıp onlara hayatın güzelliğini göstermeye çalışan bir öğretmen ve bir grup gencin hikayesi
Ölü ozanlar derneği tekrar kurulur ve serüven maceralarla, kötü sonla neticelenir.Bir günde okuduğum anlatımı akıcı bir kitap.Hayat neler getirecek bilinmez.Dünyalık olaylar sadece insanı oyalar ve sonu trajedi ile neticelenir...Lise yıllarına dönüp bir trajediye tanıklık etmek isteyenler için ideal bir kitap.
Keşke filmini izlemeden önce kitabını okusaymışım. Böyle ne olacağını bildiğimden pek zevk almadım.
Kitabı filmi izledikten sonra okudum.
İyiki de öyle yapmışım:)
Bay Keating adını her okuduğumda aklıma Robin Williams'ın müthiş oyunculuğu geldi.
Tam araştırmadım fakat bu kitap filimden kitaplaştırılmış.
Bu durumda filmini tercih ederim tabi. Ama yinede aynı duyguyu yaşatıyor insana
Kesinlikle herkesin okuması gereken bir kitap . Bir öğretmenin kalıplaşmış fikirleri çiğneyip öğrencilerine özgür düşünmeyi öğretmesini konu alan bir kitap.
Carpe Diem
Her gencin geleceği hakkında kararsız düştüğü ne yapacağını bilemediği bir dönem vardır. Bu kitap o dönemler için tavsiye niteliğinde bir eser. Ayrıca bence her öğretmen, her anne-babanın ve adayının okuması gereken bir kitap. Herkesin çok beğeneceği ve sonlarında, son sayfasında bile kendini duygulanmaktan alamayacağı bir eser...
liselerde zorunlu okunması gereken kitaplar arasına alınmalı... Özgür ruhlar yaratma rehberi..
İsteklerimizi, istediklerimizi hayaller uğruna atılan adımlarımızı engellediklerinde elimizde başka ne kalır yada kalabilir ? Umudumuz , peki o da alınırsa ?
Sırf kitabı okuyabilmek için filmi izlememiştim. Lakin ilk çıkan da filmiydi. Güzel bir tezatlık oluşturup farkını da bu noktada oluşturuyor.
Herkes marjinal olmak ister , olmak ister ama bunu doğal bir yol ile değil de sadece farklı görünmek için , bir çaba içerisinde göstermeye çalışırlar. İşte bu noktada kitaptaki düşünce devreye giriyor ;
Marjinalliğin salt özgür bir düşünce olduğu mantığı. Çocukça rol yapma yeteneği değil, tamamen kendi isteklerin doğrultusunda gerçekleştirdiklerinin oluşturduğu bir görüntü.
Unutamayacağım harika bir kitap oldu benim için.
Bazı hatırlamak istediğim cümleleri de paylaşmak isterim ;
"Bana kendini aptalca düşlere kaptırmamış birini göster, işte sana mutlu insan derim."
"Yaşamın iliğini özümsemek" :)
"İnsanların çoğu sessiz bir mutsuzluk içinde yaşamlarını sürerler"
"Ormanın içinde kesişen iki yol vardı ve ben en az ayak izi olan yolu seçtim"
Şimdi sıra filminde.
Değil mi Hey Kaptan , Bizim Kaptan ? diye sorarım kendime :)
farkındalık oluşturması anlamında güzel bir eser ancak edebi yönü zayıf. bu da shakespeare sonelerinden alıntılarla kapatılmaya çalışılmış.1 günde okunabilecek -okunması gereken- kitaplardan bence.önce filmini izlediğim için kendi yaratıcılığımı sınırladı bu durum.olsun...
Tek kelimeyle mükemmel! hemen sonra filmini de izledim ve filmini de çok sevdim. Özenle saklanıp sarmalanmalı
Şaheser. O kadar derin, o kadar dopdolu bir kitap ki...
Eskiden friends'i izlerken koca bir spoiler yemiştim kitaba dair ama unutmuşum neyse ki.
Eğitimle ögretimin ne kadar farklı şeyler olduğunu, ikisini birden yapabilenlerin bedelini ne kadar ağır ödediğini gözler önüne seriyor. Bay Keating, efsane kitap karakterlerinden!
"Ölü ozanlar derneği" - benim için mücadelenin yeni adı. Sıradan lise hayatına sahip ama içlerinde gizliden gizliye bir çılgınlık yatan bir grup gencin ve onlardan daha da çılgın yeni edebiyat hocaları John Keatingin hikayesi. Öğrencilerini yaşadıkları sıkıcı öğretim hayatından kurtarmak için Keating onlara "Carpe Diem"(anı yaşa) felsefesinin kapılarını açar. Anı yaşayın, kendi hayatınıza kendiniz yön verin, başkalarının koyduğu normlar sizi özgür düşüncelerinizden saptırmasın. "Bir gün hepimiz kurtlara yem olacağız. O ana kadar hayatdan alabildiğiniz kadar haz almaya çalışın" der bay Keating. Bence de insan öldüğünde yaptığı ve yapmadığı hiç bir şey için pişman olmayacak şekilde yaşamalı. Fakat eser maalesef başladığı gibi pozitif bitmiyor. Meşhur bir klişede de söylendiği gibi "Yapılan hiçbir iyilik cezasız kalmaz"
Kocaman bir hayal kırıklığını seriyorum buraya. Kişisel gelişim kitaplarından tek farkı bir kurgusu olması olabilir. Ki bir kişisel gelişim kitabının derinlikli cümleleri bile yok o dersi verirken. En pasif karakterin beklenmedik ayaklanmaları, okuyucunun aklıyla dalga geçen bir anda meydan bulan ayrıntılar .. Klişelerden bahsetmiyorum bile.
Oysa ben Robin Williams'ın iğne iplikle çekilmiş gibi bakan yüzüne tahammül etmeyi göze alarak almıştım seni. Böyle mi yapacaktın kitap, ey!
Sıkı ve otoriter bir okuldaki bir grup öğrencinin hayatlarına ve hayallerine dair bir kitap. Her yaştan herkese tavsiye ederim.
Hayatlarımızı etkileyen, düzen-kuran,bizleri olmak istediğimiz veya oldurulmak istediğimiz kişi olmak için farklılıklarımızı hice sayip tekduze haline getirmek isteyen ve bunu savunan herkesin okumasi gereken bir kitap.
kisa ve net.basarili bir sekilde okuyucuya ne anlatilmak isteniyorsa dolandirilmadan anlatilmis.
