İnce Memed 1

ince memed'in dağa çıkmayı özendirdiğini duydum ve kitabı okuyan birisi olarak çok üzüldüm.
kahramanımız dağa çıktı, ama devlete isyan etmek için değil. onun isyanı köylünün kanını iliğini kurutan,köylüsüne zulmeden,köylüsünün toprağını elinden zorla alan ağalaraydı.
kitapta halkın yanında olmayan,ağaların yanında olan ve ağalarla bir olup halka zulmeden asker,kaymakam beni sinir etti.
köylüsünü korkutmak ve topraklarını zorla elinden almak için eşkiyalarla iş birliği yapan ali safa beyi görürüz. ben bunu,
bu günümüzde 'teröre yardım ve yataklık' eden ağalara ve belediye başkanlarına benzettim.
yazar sanki günümüzü görmüş. başımızdakilerin kendilerinden olanlara bir şey yapmadığı, kendilerinden olmayanları susturmaya çalıştığı bir açık cezaevine dönüştürülmüş ülkede yaşıyoruz.
evet bu hikaye bir başkaldırış hikayesi. ama devlete değil, ağalık sistemnee.

eskiden okuduğum bir kitap. Ama mükemmel bir kitap

Efsanedir.Okuyun..Yaşar Kemal'in bütün kitaplarını okuyalım.

Ağalık sistemine , düzene eleştiri niteliğinde nefis bir hikaye..

Yıllar önce okudum İnce Memed'i. 2. cildine geçmeden bir kez daha okumaya karar verdim, iyi ki tekrar okumuşum. Yoksa Yaşar Kemal'in sizi kitabın içine çeken tasvirleri, ocakta pişen ekmeğin, yemeğin kokusu, insanların fiziksel ve ruh hali yitip gidecekmiş hafızamdan.

Kitabı okuyup da Memed’in ayaklarını talayan o çakırdikenliği, sığındığı dağları ve suyun gözünün kaynayışını, resmedemeyen veya aklına bir şey yerleştiğinde Memed’in gözlerinde parlayan o ışığı göremeyen var mıdır?

Sosyal eşitsizlik, korku, zulüm, açlık, yokluk, umut ve en önemlisi tüm haliyle insan ancak böle güzel anlatılabilir ve doğanın tüm renkleri ancak böyle bir araya gelebilirdi.

Ağalık düzenine köyün içinden tek başkaldırabilen insan, Yaşar Kemal’in tabiriyle mecbur insan, zayıf çelimsiz ufak tefek bir delikanlı; ama olabildiğince cesur, olabildiğince iyi yürekli… Ne olursa olsun masumun canını almamaya yeminli, fakirin dostu, umudu İnce Memed.

Dikkatimi çeken bir unsur da yazarın diğer kitaplarında da değindiği bazı noktalara atıfta bulunması, mesela Ağıtlar kitabında da bahsedilen Kozanoğlu Olayına atıfta bulunarak ağıtını paylaşması, türkülere yer vermesi, Üç Anadolu Efsanesi kitabında da yer alan Köroğlu’nun dağa çıkış sürecinden kısaca bahsetmesini keyifle okudum.

Üzüldüğüm nokta ise Türk Edebiyatının başyapıtları arasında olan, ana karakteri hemen herkesçe bilinen, adına türküler söylenen bu eserin sıralamada bu denli geride olması.

Efsane kitaba sonunda başlamış biri olarak, çok sürükleyici, bazı zamanlar çok iç karartıcı bazı zamanlar sevindirici olayların olduğu ve sizi direk etkisi altına alan bir kitap olduğunu belirtebilirim. 2'den aynı hızla devam edeceğim.

Bir insan niye dağa çıkar da eşkiya olur ?
Bir halk neden umudunu devlete değil de dağdaki eşkiyaya bağlar ?
Bir devlet dağa çıkanla başedemeyince hangi yöntemlere başvurur ?
Egemen güçler, halkın dağa çıkanı desteklediğini hissedince o halkın başına ne gelir?
Bir halk kabullenmek yerine isyan edip hakkını aramak varken neden susar ?
Bütün bu soruların cevaplarını bulabileceğiniz bir roman. Seriyi okuyup bitirince de, bu kadar yıl sonra çok fazla bir şey de değişmemiş dedirtiyor.

Betimlemeler bu kadar uzun ve yorucu olmasaydı, mükemmel kelimesi az bile kalacaktı bu kitaba. Bu eleştirisiyle herkesçe kötülense de, buna rağmen kültürel bir değer, Çukurova'ya ve insanına bir ayna, bir şaheserdir İnce Mehmed.Okunmassa olmaz bir kitaptır.

"İnsanlarla oynamamalı. Bir yerleri var, bir ince yerleri, işte oraya değmemeli."